برآورد تلفات قندي در فرآيند برداشت و پس از برداشت نيشكر

در برداشت مكانيكي محصول نيشكر اگر ني در مدت زمان كوتاه پس از عمليات برداشت آسياب نگردد، دراثر فعال شدن عمل تنفس در محل زخم و شكستگي هاي قلمه ني، از دست رفتن شيره سلولهاي پاره شده و حمله ميكرواورگانيسم هاي انورتاز روي زخم ها، ساكارز موجود در قلمه هاي ني انورته شده و در نتيجه كيفيت ني و ميزان قند قابل استحصال كاهش مي يابد. بدين منظور جهت برآورد تلفات قندي و اثر صدمات مكانيكي در كاهش كيفي محصول نيشكردر كشت و صنعت هاي خوزستان، اين مطالعه در مزارع نيشكر كشت و صنعت اميركبير انجام گرديد. در اين مطالعه پيش بيني تلفات كيفي قلمه هاي نيشكر با استفاده از مدل رگرسيوني كه شامل دو نوع متغير هاي توضيحي موهومي )كيفي( و كمي است، انجام گرفت. متغير هاي توضيحي كمي در اين مطالعه 8 مقطع زماني شامل: 30 دقيقه، 6 ،48 ،36 ،24 ،18 ،12 72 ساعت، فاصله ي زماني بين برداشت مكانيكي محصول و آسياب آن در كارخانه مي باشد و متغير هاي توضيحي موهومي شامل: قلمه ني ها با شدت آسيب ديدگي جزئي، متوسط، شديد و قلمه ني هاي سالم مي باشد. متغير وابسته نيز، درصد قند هاي انورته قلمه ني ها است. نتايج نشان داد بيش از 92 درصد تغييرات درصد قند هاي انورته توسط شدت درجات مختلف آسيب ديدگي قلمه هاي ني و فاصله زماني برداشت تا آسياب آنها در كارخانه توضيح داده مي شود. از نتايج داده هاي كيفي چنين استنباط شده است كه آسيب ديدگي هاي مكانيكي متوسط و شديد قلمه هاي ني از مهمترين عوامل كاهش دهنده كيفيت و كميت قند استحصالي در فرآيند برداشت و پس از برداشت است. بطوريكه در مقايسه دو رگرسيون، ضريب زاويه تفاضلي قلمه هاي آسيب ديده متوسط و شديد نسبت به قلمه هاي سالم به لحاظ آماري معني دارشده است