بررسي قابليت سطوح سنگي در توليد رواناب به منظور تأمين نياز آبي حيات وحش جزاير درياچه اروميه

خشكسالي هاي اخير و برداشت بي رويه از حقابه درياچه اروميه اثرات منفي متعددي بر وضعيت درياچه گذاشته است. پايين آمدن سطح آب در اثر تبخير و كاهش بارش باعث افزايش سطح خشكي و ايجاد راه ارتباطي بين جزاير شده كه خشك شدن چشمه ها و كاهش آب شرب، خطر پراكنده شدن و تلفات حيات وحش را در پي خواهد داشت. براي رفع اين مشكل پتانسيل هاي موجود در جزاير براي استحصال آب باران مورد بررسي و مطالعه قرار گرفت و سطوح سنگي طبيعي با توجه به وسعت و فراواني آن به عنوان يكي از گزينه ها انتخاب گرديد. سپس بر اساس يك سري از فاكتورها مانند توپوگرافي، نوع سنگ، ضريب رواناب، درصد خاك، پوشش گياهي، فاصله از جاده و منابع آب، محل مورد نظر در جزيره كبودان براي احداث سامانه سطوح آبگير باران به منظور تأمين نياز آبي حيات وحش در نظر گرفته شد. بعد از انتخاب محل با توجه به ضريب رواناب سطوح سنگي و حجم آب مورد نياز، سيستم استحصال آب باران طراحي و به مرحله اجرايي رسيد.