اثر نا اطميناني بر سرمايه گذاري (مروري بر نظريات و مطالعات)

فرض تئوري هاي سنتي سرمايه گذاري بر آن است كه تصميم هاي سرمايه گذاري در محيط مطميني صورت مي گرد . اما در نظريه هاي جديد سرمايه گذاري، ريسك و نا اطميناني نيز در تابع سرمايه گذاري وارد شده است و مطالعات گسترده اي در اقتصاد امروز به مساله نا اطميناني اختصاص يافته است. جهت و ميزان تاثير گذاري نا اطميناني بر سرمايه گذاري نيز همواره از موضوعات مورد بحث در اقتصاد بوده است. در واقع اقتصاددانان به دنبال بررسي اين مساله بوده اند كه نا اطميناني در چه جهت و به چه ميزان بر سرمايه گذاري تاثير مي گذارد. در مورد ارتباط ميان نا اطميناني و سرمايه گذاري ديدگاه هاي متفاوت وجود دارد. ادبيات تيوريك تاثير نا اطميناني روي سرمايه گذاري شامل ديدگاه هاي متضاد مي باشد. يك ديدگاه بيان مي كند كه نااطميناني از طريق افزايش سود انتظاري پروژه، باعث افزايش سرمايه گذاري مي شود. اين در حالي است كه در نظريه دوم عنوان مي شود كه با در نظر گرفتن نقش تاخير در تصميمات سرمايه گذاري و عامل برگشت ناپذيري، افزايش نااطميناني موجبات تاخير در تصميمات سرمايه گذاري را فراهم كرده و از اين طريق باعث كاهش سرمايه گذاري خواهد شد. انجام مطالعات مختلف نيز نشان دهنده نتايجي است كه وجود رابطه مبهم را تاييد مي كند. نااطميناني از طريق كانالهاي مختلفي بر سرمايه گذاري اثر مي گذارد كه تعدادي ازآنها عملكردي متضاد يكديگر دارند و لذا تاثير كلي آنها مبهم مي گردد. با وجود اين نظريه هاي متفاوت درارتباط با اثر نااطميناني بر سرمايه گذاري و پيش بيني هاي متفاوتي در اين رابطه ،تبيين نظريه جامع و فراگيري كه بتواند رفتار سرمايه گذاران در شرايط مختلف نا اطميناني را به طور كامل شرح داده و پيش بيني نمايد بيش از پيش مورد نياز مي باشد.