بررسي رابطه بين هوش هيجاني با تعارضات مرئوس با كاركنان سازمان (مطالعه موردي: سازمان تعزيرات حكومتي)

بي شك توجه به هيجانات در سازمان به عنوان يك نياز در بازارهاي رقابتي امروزه مطرح است و اين امر مستلزم شناسايي وضعيت هيجاني كاركنان آن سازمان و مديريت موثر آن براي كنترل تعارضات در سازمان مي باشد.يكي از عوامل عمده اي كه سبب به هدر رفتن استعداد نيروي انساني و همچنين اتلاف وقت مديران در سازمان مي گردد،تعارضات بين فردي است كه تعارض گروهي و سازماني را به دنبال دارد. روش تحقيق حاضر توصيفي پيمايشي از نوع كاربردي است و روش جمع آوري داده ها، كتابخانه اي و ميداني مي باشد .در اين تحقيق به بررسي رابطه هاي بين مولفه هاي هوش هيجاني با تعارضات بين فردي در ادارات تعزيرات حكومتي كل كشور پرداخته شد.جامعه آماري اين تحقيق 2000 نفر بود كه بر اساس فرمول كوكران 322 نفر به عنوان نمونه دروني در نظر گرفته شدند.روش هاي آماري مورد استفاده در اين تحقيق عبارتند از:آزمون كولموگروف-اسميرنوف،ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون مي باشد. براي گردآوري اطلاعات از پرسشنامه استفاده شد كه به صورت انفرادي در اختيار اعضاي جامعه گذاشته شده و سپس داده هاي جمع آوري شده در اكسل با نرم افزار spss مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند و تمامي فرضيه ها مورد آزمون قرار گرفتند.نتايج نشان دادند كه مهارت هاي اجتماعي بيشترين تاثير را بر تعارضات رييس با كاركنان و تعارضات مريوس با كاركنان دارد و كاربرد هيجانات بيشترين تاثير را بر تعارضات همرديف با كاركنان دارد.