بررسي رابطه بين توانمندسازي و رضايت شغلي با اثربخشي كاركنان اداري دانشگاه هاي پيامنور استان گيلان

با توجه به اينكه آگاهي از اهميت توانمندسازي و نقش آن در بهبود اثر بخشي و ايجاد رضايت شغلي در كاركنان، در سازمان ها و ادارات كنوني، داراي اهميت فراواني است در تحقيق حاضر به بررسي رابطه بين توانمندسازي و رضايت شغلي با اثربخشي كاركناناداري دانشگاههاي پيام نور استان گيلان پرداخته شده است. تحقيق حاضر از نظر هدف كاربردي، و از نظر روش اجرا ميداني و از نوع پيمايشي است. جامعه آماري تحقيق حاضر كاركنان زن و مرد دانشگاههاي پيام نور استان گيلان هستند كه از بين آنها نمونهاي به تعداد 234 نفر به شكل تصادفي ساده انتخاب شدهاند. تحليلها نشان داد كه بين توانمندي كاركنان با اثربخشي و رضايت شغلي كاركنان اداري دانشگاههاي پيام نور استان گيلان رابطه معنيداري وجود دارد. همچنين، تحليل فرضيههاي فرعي تحقيق نشان داد بين ابعاد احساس شايستگي و استقلال شغلي، احساس معنيداري و احساس موثر بودن با اثربخشي و رضايت شغلي كاركنان اداري دانشگاه هاي پيام نوراستان گيلان رابطه معنيداري وجود دارد. با توجه به معنيدار بودن رابطه توانمندي با اثربخشي و رضايت شغلي كاركنان اداري دانشگاه هاي پيام نور استان گيلان و نتايج حاصل از آزمون، ميتوان گفت با بهبود توانمندي در دانشگاهها پيام نور استان گيلان، ميتوان موجباتافزايش اثربخشي و رضايت شغلي كاركنان را محيا ساخت.