وضعيت نقدينگي واحدهاي تجاري از ديدگاه استفاده كنندگان صورت هاي مالي

ارزيابي و عملكرد شركت ها همواره مورد توجه سهامداران، اعتباردهندگان مالي نظير بانكها و موسسات مالي، بستانكاران و بخصوص مديران بوده است. تصور تمامي ذينفعان از بنگاه اقتصادي، منبعي از وجه نقد است كه منجر به تقسيم سود، پرداخت بهره، افزايش در ارزش بازار سهام، بازپرداخت وامها، پرداخت بهاي كالا و خدمات يا حقوق و دستمزد ميشود. شركتها هميشه بايد توازن نقدينگي خود را حفظ كنند، چون مبالغ پرداختي تاثير منفي روي نقدينگي ميگذارند و از طرفي دريافتيها نيز تاثير مثبت بر وجه نقد دارند، بنابراين شركت ها هميشه بايد حداقل مقدار وجه نقد را نزد خود نگهدارند تا بتوانند با آن عمليات روزانه خود را پوشش دهند. از اهميت نقدينگي همين بس كه شركت هايي با سودآوري پايين يا حتي غيرسودآور، تا مدتها ميتوانند به فعاليت خود ادامه دهند ولي تداوم فعاليت شركت هاي بدون نقدينگي، بسيار سخت است.