بررسي بيشينه جابه جايي طبقات در قابهاي خمشي فولادي تحت اثر پسلرزه در حوزه دور و نزديك

سازههايي كه در معرض حركات زمين قرار ميگيرند ممكن است در معرض يك يا چند پسلرزه پس از زلزله اصلي قرار گيرند. پسلرزههاي قوي پتانسيل اين را دارند كه باعث آسيب به ساختمان شوند. مقاله مذكور نتايجي در خصوص ارزيابي ارتباط بين پاسخ سازه و مشخصات زلزله تحت ركوردهاي دور و نزديك در قابهاي خمشي فولادي 4 و 8 طبقه مي- باشد و بيشينه جابهجايي طبقات به عنوان شاخص اندازهگيري پاسخ سازه انتخاب شده است. براي اين منظور، سازه ها در معرض 64 توالي لرزهاصلي و پسلرزه قرار گرفتند. پاسخ مدلهاي قاب بر اساس بيشينه جابهجايي طبقات در پايان زلزله ثبت گرديد و آسيب سازهاي قبل و بعد از پسلرزهها بررسي شده است. نتايج اين بررسي ها نشان داد كه افزايش بيشينه جابهجايي طبقات در اثر پسلرزه به محتواي فركانسي و PGA آنها مرتبط است و ميزان اين وابستگي در خاكهاي مختلف 2 و 3 و همچنين در حوزه دور يا نزديك متفاوت است.

Structures exposed to ground motion may be subjected to one or more aftershocks after the main earthquake. Strong aftershocks have the potential to damage the building. This article presents the results of assessing the relationship between the buildings response and the characteristics of the near-field and far-field earthquakes of four-story and 8-story steel frame buildings. The total maximum displacement of the floors has been selected as a parameter to measure the buildings response. For this purpose, structures were exposed to 64 seismic sequences. The response of the frame models was recorded based on the maximum displacement of the floors at the end of the earthquake and the structural damage before and after the aftershocks was investigated. The results of this study showed that the increase in the maximum displacement by aftershock is related to their frequency content and their PGA, and the extent of this dependence is different in soil types II and III and in the near or far field.