بررسي تاثير عوامل موثر استرس شغلي بر بهره وري كاركنان (مطالعه موردي: شهرك صنعتي چمستان)

منابع انساني يكي از عوامل اصلي در سازمان ها به حساب مي آيد و تاثير استرس بر اين عوامل مي تواند كارايي آنها را كاهش دهدو در مقابل توجه به اين عوامل و كاهش استرس مي تواند باعث افزايش بهره وري شود و كيفيت زندگي كاري را بهبود بخشد. اين پژوهش باهدف بررسي رابطه استرس شغلي با بهرهوري نيروي انساني در كاركنان شهرك صنعتي چمستان انجام گرفته است. روش انجام تحقيق از نوعتوصيفي - همبستگي و از نظر هدف كاربردي است و به لحاظ اجراي تحقيق، پيمايشي است. از بين جامعه آماري شامل كليه مديران شهرك صنعتي چمستان، 150 نفر بر اساس روش نمونه گيري به صورت تصادفي ساده انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه اندازه گيري استرسشغلي دونالدسون و همكاران 2011 و پرسشنامه استاندار بهره وري هرسي و اسميت، 1988 مورد بررسي قرار گرفتند. داده هاي به دست آمدهبا روش آماري ضريب همبستگي پيرسون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. بين استرس شغلي با بهره وري كاركنان شهرك صنعتي چمستان رابطه معناداري وجود دارد. استرس شغلي تاثير مهمي را در كاهش بهره وري در محيط كار در بردارد بر همين اساس شناسايي عوامل استرسزاي محيط و عملياتي نمودن راهكارهاي كاهش اين استرس ها از مهم ترين عواملي است كه در اين راه مي تواندتاثيرگذار باشد.