ارزيابي طرح هاي بازآفريني شهري از منظر پدافندغيرعامل. مورد پژوهي: طرح بافت فرسوده شهر بابل

سكونتگاه هاي انساني و به خصوص شهرها هيچگاه از حملات نظامي و ساير فجايع انساني مصون نيستند. از اين رو ملاحظات مربوط به پدافندغيرعامل ازجمله مهمترين اصولي است كه ميبايست در آنها مورد توجه قرار گيرد. از جمله نقاط سكونتي استراتژيك شهرها، بافتهاي تاريخي و فرسوده آنها هستند. اين محدودهها علاوه بر نقش ويژهاي كه در هويت و حس تعلق شهر دارند؛ غالبا به لحاظ موقعيت مكاني و كاربريهاي موجود در خود از اهميت و جايگاه ويژهاي برخوردارند. رعايت اصول پدافند غيرعامل و افزايش تناسب كالبد و محتوا با اين اصول ميبايست براساس امكانات و محدوديتهاي اين محدودهها و در قالب طرح هاي مربوط به بازآفريني آنها انجام شود. هدف تحقيق پيشرو درك ميزان درنظرگيري اصول پدافندغيرعامل در تدوين بخشهاي مختلف طرحهاي بازآفريني اين محدودهها است. از ميان طرحهاي تدوينشده، طرح بافت فرسوده شهر بابل به عنوان نمونهاي از طرحهاي بازآفريني تدوينشده براساس شرح خدمات مصوب، بهعنوان موردپژوهي اين تحقيق انتخاب گرديد. روش اين تحقيق توصيفي_تحليلي بوده و از تكنيك تحليل محتوا جهت ارزيابي طرح استفاده شده است. نتايج حاصل از اين ارزيابي حاكي از آن است كه اگرچه در طرحهاي بازآفريني شهري كه بهعنوان بهترين فرصت براي تناسب هرچه بيشتر اين محدودههاي با اصول پدافندغيرعامل قلمداد ميشوند، توجه ويژهاي به اين امر نشده است، ولي ساختار محتوايي اين طرحها ميتوانند تحقق اصول پدافندغيرعامل را تسهيل بخشد.