بررسي وضعيت برخي از بناهاي واقع در بافت مياني شهر شيراز با توجه به ملاحظات ايمني و اصول پدافند غيرعامل

شكل گيري كالبدي شهر شيراز به گونهاي است كه برخي از ساختمانهاي اين شهر، به ويژه در مركز شهر، بنابه ملاحظات ايمني و اصول پدافند غيرعامل، با مشكل روبرو مي باشد. بعضي از اين بناها داراي طول عمري بيش از نيم قرن هستند. فرسودگي اين بناها باعث شده تا اين محدوده از شهر به عنوان گسترهاي قابل توجه، با مشكل ناپايدار بودن بنا روبرو باشد. طبيعتا در چنين شرايطي، اين ساختمانها در برابر اصول ايمني و اصول پدافند غيرعامل داراي مشكل اساسي هستند. از طرف ديگر شايد عدم رعايت ملاحظات ايمني و اصول پدافند غيرعامل، در بناهاي قديمي طبيعي به نظر برسد، ولي متاسفانه بايستي اذعان نمود كه بخشي از سازههاي جديد نيز از اين ديدگاه داراي مشكل هستند. بناهايي كه بعضا تاريخ صدور پروانه ساختماني آنها مربوط به دهه اخير است. در اين مقاله سعي شده نمونه هايي از ساختمانهاي قديمي و نمونه هايي از ساختمانهاي جديد بافت مياني شيراز كه از لحاظ ملاحظات ايمني و اصول پدافند غيرعامل داراي اشكالات فني هستند مورد بحث واقع شود. همچنين در خصوص خطرات احتمالي كه توسط اين بناها ممكن است بوجود آيد و در صورت وقوع، ميتواند شهر را تحت تاثير قرار دهد، بحث شده است. نتايج حاصل از اين بررسي نشان مي دهد كه برخي از پروانه هاي ساختماني و پايان كارهاي صادر شده به لحاظ فني، ملاحظات ايمني و اصول پدافند غير عامل داراي اشكال هستند. با توجه به ملاحظاتي كه از سوي اصول پدافند غيرعامل در معماري و ساخت بنا بيان شده و نكاتي كه در خصوص اصول ايمني در ساختمان- هاي متوسط و بلند مطرح است و همچنين حوادثي كه اخيرا در سطح كشور و جهان شاهد بودهايم به نظر مي رسد نياز است سازمانهاي ناظر بر امور ساخت و ساز، نحوه ارائه پروانه هاي ساختماني و نحوه دادن پايانكار در ساختمانهاي مشابه را با دقت بيشتر، مدنظر داشته باشند.