تأثير جنگ بر پدافند غيرعامل واحدهاي مسكوني

ابتدايي ترين و درعين حال حياتي ترين نيازمندي هر موجود زنده اي در طبيعت، مسكن به معنا و مفهوم مأوا و سرپناه است. اين اصل در ميان تمام حيوانات صادق است و اين اصل در ميان انسان ها هم مصداق دارد. با بررسي جنگ هاي اخير در قرن بيستم و بيست و يكم مشخص مي شود با پيشرفت هاي صورت گرفته در سطح تسليحات و تجهيزات نظامي، مناطق مسكوني شهري بيشتر در معرض خطر تهاجم طرف هاي جنگ قرارگرفته و بيش ترين تلفات انساني بجاي نيروهاي نظامي درگير در جبهه هاي اصلي نبرد، در بين مردم عمومي ساكن در مراكز شهري با بار جمعيتي بالا ثبت گرديده است. پدافند غيرعامل به عنوان يكي از شاخه هاي مديريت بحران با نوع تهديد جنگ و حمله نظامي سخت افزاري به مجموعه اقدامات غيرمسلحانه اي گفته مي شود كه موجب كاهش آسيب پذيري نيروي انساني، ساختمان ها، تأسيسات، تجهيزات و شريان هاي كشور در مقابل عمليات خصمانه و مخرب دشمن مي گردد. بنابراين، پدافند غيرعامل شامل مجموعه تمهيدات، اقدامات و طرح هاي غيرمسلحانه اي است كه قبل از شروع تهاجم و در زمان صلح تهيه و اجرا مي شوند كه هدف اصلي از اجراي آن كاهش تلفات جاني، مالي، ارتقاء سطح و كارايي دفاعي طرح ها و پروژه ها درزمان تهاجم دشمن است. نوشته حاضر سنخ مقالات مروري توصيفي_تحليلي مي باشد، لذا سعي شده است با تكيه بر منابع معتبر و مرتبط ارتباط واحدهاي مسكوني با موضوع پدافند غيرعامل موردبررسي و چالش قرار گيرند. سپس » مطالعه كتابخانه اي و اينترنتي « با موضوع و با تكنيك با استفاده از فاكتورهاي اصلي عواملي كه كشور ما را با خود دارد، مانند؛ جغرافيا قرارگيري و چالش هاي سياسي منطقه خاورميانه از منظر ايمني و اجزاي آن در ساختار خانه، مورد تجزيه وتحليل قرار دهيم. نتيجه حاصل از اين پژوهش حاكي از آن است مهندسين معمار كه شكل دهنده سبك زندگي مردم هستند از طريق آموزش نحوه چيدمان و قرارگيري مبلمان ارائه دهند تا در زمان بروز حادثه بتوانند خود و خانواده را از محل بروز حادثه خارج و نجات دهند.