بررسي نقش طبيعت در معماري با رويكرد پدافند غيرعامل

طبيعت مدرسه علم است، مطالعه طبيعت كه بر اساس نظام احسن خداوند حكيم ميباشد، پيام هاي مفيد، روشن و حكيمانه اي براي الگوبرداري در جهت حفظ حيات و ادامه بقاء انسانها دارد. طبيعت دستاورد بهترين معماري يعني خداوندگار است و اغلب براي معماران بهترين سرچشمه الهام بوده است. با نگرشي تحقيقي و دقيق به جهان شگفت انگيز طبيعت ميتوان گفت كه انسان دانش و هنر دفاع غيرعامل را از مخلوقات جهان هستي به خصوص جانداران ديگر آموخته و بدون شك اين مخلوقات بودهاند كه به اجداد ما راه ساختن ابزار دفاعي از قبيل سپر، زره، پناه بردن به غارها و ساختن دژها و استحكامات سنگري، استتار و اختفا و ساير موارد را آموخته اند. در اين تحقيق سعي شده است با بررسي نقش طبيعت در اصول پدافند غيرعامل در معماري، راهكاري مناسب براي حفظ بقاي نيروي انساني در زمان بحران به دست بيايد. بدين منظور پس از تعاريف اوليه از كلمات كليدي موضوع و بررسي پيشينه آنها، به طرح سؤالات، اهداف و فرضيه تحقيق و همچنين با روش توصيفي - تحليلي به شناخت و تعريف مسئله پرداخته است و پسازآن با جستجو در ادبيات و مباحث نظري اصول پدافند غيرعامل، معماري ارگانيك و معماري بيونيك و همچنين بررسي و تحليل نمونه هاي موردي مرتبط با موضوع به تحقيق انسجام بخشيده است. براي گردآوري اطلاعات از مطالعات كتابخانه اي كمك گرفته شده است كه در ادامه با بررسي و تحليل دادهها، نتيجه ميگيريم كه ميتوان بهترين الگوها و روشهاي اصول پدافند غيرعامل را با الهام گرفتن از طبيعت گرفت و با توجه به شرايط محيطي و بومي در معماري استفاده كرد.