بررسي علل و عوامل فرسودگي شغلي و راه هاي پيشگيري آن

فرسودگي شغلي يكي از پديده هاي قرن اخير مي باشد. استفاده فني و تخصصي از واژه تحليل رفتگي شغلي )فرسودگي شغلي( در اصل به فريدنبرگر، كسي كه اولين مطالب را در سال 1974 در باب اين مفهوم به رشته تحرير درآورد، برمي گردد. در محيط هاي صنعتي و سازماني عوامل و علل مختلفي را مي توان براي بروز فر سودگي شغلي معرفي كرد . كه عمده ترين آنها شامل: ناآ شنا بودن افراد با اهداف سازمان و قابل درك نبودن اين اهداف براي آ نان؛ سخت و غير قابل انعطاف بودن برنامه ها، قوانين و مقررات و آيين نامه ها؛ نا سالم بودن شبكه هاي ارتباطي در سازمان و فقدان ارتباط هاي دو طرفه و از پايين به بالا در سازمان؛ بي توجهي مديران به امور كاركنان شيوه هاي مديريت و رهبري ؛ عدم بهره گيري از تمام توان افراد در انجام وظايف شغلي ؛ مبهم بودن نقش فرد در سازمان و انترارات و توقعات كاري از او؛ ناراضي افراد از سازمان يا از شغل خود مي باشيد. همچنين راه هاي درمان فر سودگي شغلي شامل: روان درماني، درمان هاي شيميايي، درمان هاي فيزيكي و درمان هاي عصبي ميباشد.