تفاوت وجه التزام و خسارت در تجارت بين الملل

يكي از اصول كلي حقوق، اصل وفاي به عهد است كه در كليه نظام هاي حقوقي جهان پيش آمده است و قوانين اكثر كشورها اين اصل را به عنوان يكي از اصول اصلي قراردادها در قانون خود آورده اند به موجب اين اصل هر گاه قراردادي اعم از مكتوب ويا نانوشته في مابين اشخاص تنظيم گردد بايد طرفين قرارداد به اين اصل پايبند باشند و در صورت عدم پايبندي به اين اصل به دو مطلب بر مي خوريم: اول - خسارات ناشي از عدم انجام تعهد (ماده 221 قانون مدني)، دوم- وجه التزام كه بيشتر جنبه الزام يكي از طرفين و يا هر دو طرف قرارداد را ملزم به انجام تعهد نموده و بيشتر جنبه تنبيهي دارد كه در ماده 230 قانون مدني ايران در نظر گرفته شده است در اين مقاله قصد تشخيص تفاوت هاي خسارت وجه التزام و نحوه اجراي اين دو را در كشورهاي مختلف داريم به جهت تنوير موضوع براي تجار محترم داريم. به موجب ماده 221 قانون مدني ايران: "اگر كسي تعهد اقدام امري را بكند يا تعهد نمايد كه از انجام امري خودداري كند، در صورت تخلف مسئول خسارت طرف مقابل است".