بررسي تأثير بازارگرايي بر عملكرد كاركنان بيمه آسيا در شهر شيراز با نقش ميانجي مزيت رقابتي

اين پژوهش به بررسي تأثير بازار گرايي بر عملكرد كاركنان بيمه آسيا در شهر شيراز با نقش ميانجي مزيت رقابتي ميپردازد. از نظر هدف كاربردي و از نظر روش اجراي پژوهش توصيفي پيمايشي است. جامعه آماري تحقيق عبارت است از همه كاركناني كه در سال 1396 - 97 در بيمه آسيا شهر شيراز به فعاليت مشغول ميباشند. حجم جامعهي اين پژوهش 287 نفر شامل (131 زن و 156 مرد) ميباشد. روش نمونه گيري در اين تحقيق نمونه گيري تصادفي ساده بوده و تعداد نمونه ها با استفاده از جدول مورگان محاسبه گرديد. با توجه به حجم جامعه از روش نمونه گيري غيرتصادفي آسان استفاده شد و تعداد 178 نفر شامل ( 164 مرد و 14 زن) به عنوان نمونه با استفاده از فرمول كوكران تعيين شد. دادههاي پژوهش با استفاده از سه پرسشنامهي استاندارد گرايش به بازار ازر و همكاران (2006) و پرسشنامه مزيت رقابتي باقري( 1392) و پرسشنامه محقق ساخته عملكرد كاركنان بهره گرفته ميشود. روايي محتوايي پرسشنامه هاي پژوهش مورد تأييد متخصصان قرار گرفت و همچنين با استفاده از آزمون تحليل عاملي روايي 0/90 پرسشنامه مزيت رقابتي و 0/88 پرسشنامه بازارگرايي و روايي0/84 پرسشنامه عنلكرد كاركنان تأييد شد. پايايي پرسشنامه هاي تحقيق نيز با استفاده از روش آلفاي كرونباخ در پرسشنامه مزيت رقابتي0/91 و در پرسشنامه بازارگرايي 0/89 و روايي پرسشنامه عملكرد كاركنان 0/90 محاسبه شد. دادههاي حاصل با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي تجزيه و تحليل گرديد. نتايج تحقيق نشان داد كه بازارگرايي بر عملكرد كاركنان بيمه آسيا با ميانجي مزيت رقابتي تأثير معناداري دارد.