نقش سرمايه اجتماعي در حفاظت و نگهداري از قنوات (مطالعه موردي: دهستان شيركوه شهرستان تفت)

يكي از مؤلفه هاي مؤثر در نگهداري از دارايي هاي مشترك سرمايه اجتماعي است. حفر قنات در گذشته بدون ايجاد سرمايه اجتماعي موثر غير ممكن بوده است؛ امروزه با توجه به تحولات مديريت منابع آب، سياست هاي اشتغالزايي و ايجاد فرصت هاي شغلي متنوع در سطح روستاها، روند افزايش تقاضا براي آب در مصارف مختلف و عدم توانايي دولت در حفاظت از منابع آبي منجر به توجه به نقش و جايگاه سرمايه اجتماعي براي حفاظت از آب و سازه هاي آبي مانند قنوات گرديد. هدف كلي اين پژوهش، بررسي نقش سرمايه اجتماعي در حفاظت و نگهداري از قنوات است. جامعه آماري اين پژوهش، كشاورزان دهستان شيركوه شهرستان تفت بودند كه بر اساس نمونه گيري تصادفي متناسب انتخاب گرديدند. بر اساس فرمول كوكران نمونهاي ۱۳۲ نفري بدست آمد. ابزار اصلي پژوهش پرسشنامه اي بود كه گروهي از كارشناسان روايي آن را تاييد كردند و براي تعيين پايايي آن ضريب آلفاي كرونباخ محاسبه گرديد. براي مقياس هاي سرمايه اجتماعي و نگرش نسبت به حفاظت قنات به ترتيب ۰٫۸۷ و ۸۶ - بدست آمد. نتايج تحقيق نشان داد كه بين سرمايه اجتماعي و نگرش نسبت به حفاظت قنوات رابطه مثبت معني داري در سطح ۵ درصد وجود دارد: از بين ابعاد مختلف سرمايه اجتماعي، بعد ارتباطي بالاترين رتبه را به خود اختصاص داد كشاورزاني كه از قنوات براي آبياري مزارع استفاده مي كردند از سرمايه اجتماعي بالاتري برخوردار بودند.