ارزيابي روش هاي تجربي در برآورد آبدهي سالانه حوضه آبريز كال شور

فرآيندهايي نظير رگبارها و سيلاب ها، پروسه هايي هستند كه خاصيت استوكاستيك يا تصادفي بودن آن‌ها بيشتر است. كليه پروژه هاي هيدرولوژي و سازه هاي منابع آب در سطح حوضه ها مستلزم برآورد آبدهي سالانه مي باشند. روش هاي مختلفي جهت برآورد آبدهي سالانه حوضه هاي آبريز موجود مي باشد. هدف از اين تحقيق، بررسي روش-هاي تجربي برآورد آبدهي سالانه در حوضه آبريز كال شور مي باشد. در اين راستا از روش هاي ضريب رواناب، نسبت-ها، جاستين، كتان و روش انجمن تحقيقات كشاورزي هندوستان استفاده گرديد. در اين راستا ابتدا به بررسي آمار موجود بر اساس آزمون هاي اوليه داده ها پرداخته شد كه نتايج بيانگر تاييد اوليه داده ها بود. در نهايت با اجراي روش هاي تجربي در تخمين آبدهي سالانه منطقه مورد مطالعه نتايج نشان داد كه روش جاستين علاوه بر اين كه از روابط منطقه اي جهت محاسبه رواناب متوسط سالانه استفاده نموده است، از پارامترهاي بيشتري نيز براي محاسبه رواناب سالانه حوضه‌هاي آبريز مورد مطالعه بهره گرفته است ولي از آنجا كه ايستگاه يونسي در محاسبه رواناب (آورد يا آبدهي) سالانه با توجه به موقعيت قرارگيري آن اهميت بسزايي دارد، روش ضريب رواناب (كه با استفاده از ضريب رواناب ايستگاه يونسي محاسبه شده است)، به عنوان روش مبنا در نظر گرفته مي شود.