بررسي اثر ضريب واريانس بر وزن هاي ورودي- خروجي در فرآيند مينيمم سازي

يكي از موضوعات اصلي در مدل هاي تحليل پوششي داده ها كاهش انعطاف پذيري وزن هاست. چندين تحقيق در زمينه مشخص كردن وزن هاي مشترك در تحليل پوششي داده ها وجود دارد اما هيچكدام از آنها عدم قطعيت را در داده ها در نظر نگرفته اند. اين تحقيق يك شيوه بهينه سازي را براي يافتن وزنهاي مشترك در تحليل پوششي داده ها با داده هاي غير قطعي بيان مي كند. اين مقاله با استفاده از مدل CVDEA، با پيوستن همبستگي واريانس وزن هاي ورودي- خروجي به مدل DEA در فرآيند مينيمم سازي، بر اين مشكل فائق آمده است. زمانيكه مدل CVDEA جديد براي اين دو نمونه، داده هاي جهان واقعي از كشورهاي OECD و داده هاي شبيه سازي شده به كار گرفته شد، مشاهده گرديد كه مدل جديد پراكندگي متعادل تري از وزن هاي ورودي خروجي را به دست مي دهد و تعداد DMUهاي كارا را كاهش مي دهد