تاثير گردشگري فرهنگي بر توسعه پايدار(منطقه آزاد كيش)

امروزه مقوله گردشگري به طور عام و گردشگري فرهنگي به صورت خاص ميزان قابل توجهي از توليد ناخالص ملي و داخلي كشورهاي جهان را خود به اختصاص مي‌دهد. منطقه آزاد كيش به عنوان منطقه اي با ظرفيت هاي گردشگري، و موقعيت خاص و مزيت هاي موجود در اين جزيره هر ساله هزاران گردشگر را به خود جذب مي‌كند. از سودمندترين اثرات اين گردشگري ايجاد اشتغال، تجديد حيات نواحي فقير، بهبود زندگي اجتماعي و فرهنگي جامعه محلي وغيره مي‌باشد.در عين حال، گردشگري اثرات منفي زيان آوري را براي جامعه ميزبان به همراه مي‌آورد، در مناطقي چون كيش كه جاذبيت دريايي دارد مي‌تواند در توسعه پايدارتاثير منفي بگذارد.لذا حضورگردشگراني كه با انگيزه هاي فرهنگي وارد مي شوند از اهميت ويژه اي برخوردار هستند.بنابراين بايد در هر مقصد گردشگري جنبه‌هاي مختلف اقتصادي، اجتماعي فرهنگي و زيست محيطي مورد محك و ارزيابي قرار گيرد. در اين مقاله با طرح اين پرسش كه گردشگري فرهنگي چه تاثيري بر توسعه پايدار منطقه كيش دارد ؟براي پاسخ به اين سوال، از روش كيفي و از ميان روش‌هاي تحليل داده‌هاي كيفي از روش تحليل تم استفاده شده است. بخشي از ادبيات اين پژوهش كه داراي وجوه تاريخي- مطالعاتي بود ازطريق جمع آوري داده‌ها به صورت اسنادي و كتابخانه اي مورد مطالعه قرار گرفته است