گردشگري و نقش آن در توسعه اقتصادي مناطق مرزنشين( مورد مطالعه: استان كردستان)

امروزه نقش و اهميت گردشگري در تسريع رشد و توسعه جوامع به خوبي بر همگان آشكار شده است. برنامه ريزي و مديريت كارآمد اين صنعت مي‌تواند زمينه ساز توسعه در مكان‌هايي گردد كه داراي توانايي‌هاي بالقوه در جذب گردشگري باشند. يكي از مهم ترين عوامل جذب توريسم شناخت پتانسيل‌هاي گردشگري يك مكان مي‌باشد. در اين راه آشنايي با استعدادهاي طبيعي يك منطقه از اولويت‌هاي مهم ارائه شناسنامه گردشگري يك منطقه است. گردشگري با تنوع بخشي به اقتصاد محلي، ايجاد منابع درآمدي جديد، توسعه صنايع دستي و بازارهاي محلي مي‌تواند موجبات توسعه اقتصادي مناطق مرزي را به دنبال داشته باشد. مناطق مرزي ايران به دليل شرايط خاص جغرافيايي و تاريخي از پتانسيل‌هاي بالا در بخش گردشگري برخوردار مي‌باشند كه در صورت توجه به آنها مي‌توان در توسعه اقتصادي مناطق مذكور استفاده نمود. امروزه صنعت گردشگري داراي آثار اقتصادي گسترده اي است، افزايش اشتغال، كاهش بيكاري، ارتقاي سطح زندگي مردم و بهبود زيرساخت‌ها از مهم ترين تأثيرات مثبت اقتصادي گردشگري به شمار مي‌روند. استان كردستان به سبب پيشينه تاريخي طويل خود كه در اعماق ايران زمين ريشه دوانده و نيز به علت گستره زيباي جغرافيايي همانند نگيني در پهناي ايران زمين مي‌درخشد و حائز جاذبه‌هاي تاريخي فرهنگي و طبيعي است. مناطق مرز نشين استان كردستان نيز با برخورداري از چشم اندازهاي طبيعي، آثار تاريخي و جاذبه‌هاي فرهنگي در زمينه جذب گردشگر از قابليت‌هاي زيادي برخوردار مي‌باشند.. در كردستان حدود هزار و دويست و سي و چهار اثر باستان شناسايي شده و حدود پانصد اثر از آن‌ها در فهرست آثار ملي به ثبت رسيده‌است. پژوهش حاضر در نظر دارد نقش گردشگري در توسعه اقتصادي مناطق مرزي استان كردستان را بررسي و تحليل نمايد. نتايج پژوهش نشان داد كه قابليت‌ها و جاذبه‌هاي گردشگري مناطق مرزي استان كردستان به دليل تنوع، قدمت و منحصر به فرد بودن، براي توسعه اقتصادي اين مناطق مناسب هستند.