شناسايي عوامل بحراني موفقيت براي پياده سازي مديريت زنجيره تامين سبز در جهت پايداري شركت هاي پروژه محور

امروزه سازمان ها در تلاش هستند پايداري خود را از طريق استراتژي هاي مختلف مانند سيستم هاي مديريت محيط زيست، ناب، چابك، انعطاف پذير، سبز، سازگاري با محيط زيست و صلاحيت براي حفظ موقعيت در محيط هاي پيچيده و متغير ايجاد نمايند. در سال هاي اخير، درگيري هاي مالي، فشارهاي نظارتي و رقابتي، افزايش تقاضاي مشتريان و مقررات زيست محيطي پيچيده، توجه به زنجيره هاي تأمين پايدار را افزايش داده است. در اين پژوهش به منظور شناسايي عوامل بحراني موفقيت براي پياده سازي مديريت زنجيره تأمين سبز در جهت پايداري، ادبيات موضوع و پيشينه تحقيق، مورد بررسي قرار گرفته و عوامل بحراني موفقيت استخراج گرديده است. از آنجايي كه مدل لوترا و همكاران (2017) به عنوان مدلي براي شناسايي عوامل بحراني موفقيت براي پياده سازي زنجيره تأمين سبز قابل استفاده بوده و برخي عوامل را نيز در خود دارد، در اين پژوهش عوامل بحراني موفقيت شناسايي و در شش دسته كلي دسته بندي شده اند. پس از استخراج و دسته بندي عوامل به همراه تعريف آن ها در قالب پرسشنامه اي طراحي شده و در اختيار خبرگان قرار گرفت. بنا بر يافته هاي پژوهش سازمان ها مي توانند با در اختيار قراردادن اين شاخص ها براي اعضاي خود، آگاهي تأمين كنندگان و مديران شركت ها را در زمينه انتظاراتي كه از آن ها در حيطه كاري مي رود افزايش داده و در جهت بهبود جايگاه سازمان خود و دستيابي به درجات متعالي در حفظ محيط زيست و بكار گيري اقدامات سبز در حين انجام پروژه گام بردارد.