(بررسي تاثير سرمايه روانشناختي بر تعهدسازماني كاركنان با نقش ميانجي گري فرسودگي شغلي در بين كاركنان شهرداري كرج)

پژوهش حاضر به بررسي تاثير سرمايه روانشناختي بر تعهد سازماني با نقش ميانجي فرسودگي شغلي كاركنان انجام شده است. جامعه آماري تحقيق حاضر كليه كاركنان ستاد مركزي شهرداري كرج مي باشند. نمونه آماري مشتمل بر 384 نفر از كاركنان بوده كه به روش تصادفي ساده انتخاب گرديدند. داده هاي مورد نياز تحقيق با استفاده از پرسشنامه جمع آوري شد. براي سنجش سرمايه روانشناختي از مقياس لوتانز (2007)، تعهد سازماني از مقياس آلن و ماير (1996) و فرسودگي شغلي از مقياس ماسلاش (1981) استفاده شد. نتايج تحليل عاملي تائيدي مقياس ها نشان داد كه تعداد 3 گويه از پرسشنامه تعهد سازماني، 7 گويه از پرسشنامه سرمايه روانشناختي و 1 گويه از مقياس فرسودگي شغلي داراي بار عاملي كمتر از 5/0 بودند. ضريب آلفاي كرونباخ به دست آمده نيز براي همه مقياس ها بالاتر از 7/0 بود. داده ها با استفاده از آزمون هاي نرمال بودن داده ها، ضريب همبستگي پيرسون و مدلسازي معادلات ساختاري تحليل گرديدند. نتايج نشان داد كه سرمايه روانشناختي هم به طور مستقيم و هم به طور غير مستقيم و با نقش ميانجي فرسودگي شغلي بر تعهد سازماني تاثير مثبت و معني داري داشت. از ديگر يافته هاي تحقيق نيز مي توان به عدم وجود تاثير معني دار فرسودگي شغلي بر تعهد سازماني اشاره نمود.