نقش مؤلفه‌هاي انعطاف‌پذيري شناختي در اهمال‌كاري دانش آموزان شهر فردوس

هدف پژوهش حاضر بررسي نقش مؤلفه‌هاي انعطاف‌پذيري شناختي در اهمال‌كاري دانش آموزان شهر فردوس بود. پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي مي‌باشد. 322 نفر از دانش آموزان شهر فردوس در مقطع متوسطه در حال تحصيل در سال 1397-1396 (با استفاده از جدول مورگان) انتخاب شدند. پرسشنامه مورداستفاده در اين پژوهش شامل پرسشنامه‌ي انعطاف‌پذيري شــناختي دنيس و ونـدروال (2010)، پرسشنامه اهمال كاري سولومون و راث بلوم در سال (1984) مي‌باشد. به‌منظور تجزيه‌وتحليل داده‌هاي جمع‌آوري‌شده از رگرسيون استفاده گرديد. نتايج بيانگر آن است كه بين مولفه هاي انعطاف پذيري شناختي و اهمال‌كاري رابطه معنادار وجود دارد.P 0/01(05/0Rs= ). انعطافپذيري شناختي توانايي افراد در تعديل روند شناخت براي روبرو شدن با موقعيتهاي جديد و غير قابل پيشبيني ميباشد. همچنين افراد وقتي انعطافپذيري شناختي نداشته باشد به طور غير فعال با شرايط محيط مواجه ميشود و معموالً به خطا ميرود و كارها را با تعلل انجام ميدهد پس با انعطاف پذيري شناختي ميتوان تغييرات اساسي در ارائه مجدد فكري را رخ داد و همين زمينه ارتباط بين انعطاف پذيري شناختي و اهمال‌كاري را تبيين ميكند.