كوچينگ (coaching)

كوچينگ يا همان مربيگري به منظور ارتقاء نيروي خودگردان يك فرد براي كار مؤثر است. مربيگري نوعي رابطه تعاملي است كه به افراد در زمينه شناسايي، هدايت و تحقق اهداف شخصي و شغلي شان سريع تر از آنچه كه خود قادر به انجام آن هستند؛ كمك مي كند. در حاليكه مربي داراي تخصص براي هدايت و نفوذ ديگران در يك راه مثبت است، كه منجر به توسعه يك كارمند در يك سازمان مي شود. در واقع آنها هر دو تاثير مثبتي بر عملكرد فردي دارند كه دليل آن مربيگري است و مربيگري بخش مهمي از شيوه هاي جديد مديريت است كه با الهام بخشي و توانمند سازي كاركنان، كسب تعهد سازماني، افزايش سطح بهره وري منجر به موفقيت سازماني مي شود. اين مقاله با هدف سنجيدن مربيگري و تأييد تأثير شيوه هاي آن بر عملكرد سازمانها و يادگيري كاركنان در محل كار است. پژوهش حاضر با بررسي اهداف و تمركز مربيگري و تفاوت آن با مشاوره و همچنين رابطه آن با كسب و كار انجام شده است.