چالش هاي حمايت از شهود با حقوق متهم در حقوق كيفري ايران و اسناد بين المللي

امروزه به دليل اهميت و جايگاه ويژه شهادت در اثبات دعواي كيفري، و در معرض تهديد و انتقام بودن شهود، قانون گذاران در راستاي حمايت روانشناختي، امنيتي و هويتي از شاهد در قوانين اقدام نموده و اين امر هرچند سبب اثبات جرايم و تسريع جريان دادرسي و ...مي شود اما از طرف ديگر، موجبات تعارض با حقوق متهم و از بين رفتن اصل بي طرفي و تساوي سلاح ها را فراهم آورده و حقوق دفاعي متهم كه بشر، امروزه پس از قرن ها تلاش بدان دست يافته و ميراث حقوقي و گرانبهاي جامعه بشري است، را در معرض خدشه قرار مي دهد. در اين پژوهش ما در پي يافتن چگونگي حل اين تعارضات، سازگاري بين اين دو موضوعِ ظاهراً متضاد و رابطه حمايت از شهود با حقوق متهم، مي باشيم. ترديدي نيست كه دادرسي منصفانه ايجاب مي كند كه اصحاب دعوي از سلاح هاي مساوي برخوردار بوده و متهم نيز بتواند شهود خود را به دادگاه معرفي و در تحصيل دليل، مشاركت كند. در ابتدا تعارضي بين اين دو حق(حمايت شاهد و دفاع متهم) ديده مي شود، اما با اقداماتي خاص مي توان اين تعارض را به حداقل رساند و بايد گفت نه حمايت شاهد و نه دفاع متهم اصل مطلق نيستند بلكه بايد همواره بين اين دو حق، تعادل برقرار نمود و در صورت ترديد يا عدم موازنه، اين توازن بايد به نفع متهم از بين برده شود.