سواد انتشار علمي در ميان اعضاي هيأت علمي حوزه ي علوم اجتماعي و رفتاري دانشگاه تهران

هدف: سنجش سواد انتشار علمي ميان اعضاي هيأت علمي حوزهي علوم اجتماعي و رفتاري دانشگاه تهران است. روش: پژوهش حاضر كمي و از نوع پيمايشي است. جامعه آماري پژوهش اعضاي هيأت علمي دانشكده هاي علوم اجتماعي و رفتاري دانشگاه تهران شامل 7 دانشكده: اقتصاد، تربيت بدني و علوم ورزشي، جغرافيا، علوم اجتماعي، روانشناسي و علوم تربيتي، كارآفريني و مديريت است. ابزار گرداوري داده ها پرسشنامه محقق ساخته تحت وب است. يافته ها: در مجموع 102 نفر به پرسشنامه پاسخ گفتند. اعضاي هيأت علمي شركت كننده در پژوهش، آشنايي خوبي با معيارهاي ارزيابي نشريات علمي دارند. نمايه نامه هاي معتبر استنادي را ميشناسند و اعتبار نشريات را از وبگاههاي معتبر بررسي ميكنند. اگر چه 60 درصد آنان با اصطلاح نشريات چپاولگر بيگانه اند، اما با ويژگيهاي كلي نشريات اين چنيني آشنا هستند و آنها را معتبر نمي دانند. دسترسي آزاد مفهومي مغفول نزد آنان بوده و تصور مثبتي نسبت به آن ندارند. . به طوري كه فقط 30 درصد از پاسخ دهندگان مقالات دسترسي آزاد را به همان كيفيت مقالات غيردسترسي آزاد ميدانند؛ نيمي از پاسخ دهندگان تاكنون مقاله اي به صورت دسترسي آزاد منتشر نكرده اند؛ دسترسي آزاد بودن نشريه، اولويت آخر اعضاي هيأت علمي در انتخاب نشريه براي انتشار مقاله است. كمبود وقت، مانع اصلي پيش روي اعضاي هيأت علمي در انتشار مقاله است و بعد دشواري انتخاب نشريه مناسب براي انتشار مقاله، وقتگير بودن رعايت استانداردهاي استناد و ارجاع، دشواريهاي تنظيم مقاله براساس استانداردهاي نشريات، ضعف زبان انگليسي، عدم مهارت در مقاله نويسي و پيچيدگي سامانه هاي ارسال مقاله در رتبه هاي دوم تا هفتم قرار دارند. اعضاي هيأت علمي، نمايه شدن نشريه در نمايه نامه هاي معتبر را مهمترين عامل در انتخاب نشريه براي انتشار مقاله خود دانسته اما دسترسي آزاد بودن نشريه را كم اهميتترين معيار براي انتخاب نشريه ميدانند. نتيجه گيري: جا دارد دوره هاي آموزشي براي ارتقاي سواد انتشار علمي براي پژوهشگران و اعضاي هيأت علمي ايران برگزار شود. تشويق اعضاي هيأت علمي به انتشار مقاله در نشريات دسترسي آزاد و يا بارگذاري مقالاتي كه در نشريات غيردسترسي آزاد منتشر شده است در شبكه هاي اجتماعي علمي و مخازن ديجيتالي و وبگاههاي شخصي نه تنها باعث خوانش و استناد بيشتر به مقالات آنان شده و تأثير پژوهشي مقالات را ارتقا ميدهد؛ بلكه دسترسي به مقالهاي كه پژوهشگر با بودجه دولتي تهيه كرده است را براي هموطنان امكانپذير ميكند