تحليل نتايج يادگيري: از منظر حقوق بشر

يادگيري از جنبه هاي مهم حقوق بشر و حق بر آموزش با كيفيت بوده كه اين امر هدف مقاله را تشكيل مي دهد و زمينه اين مقاله كه در خصوص تحليل نتايج يادگيري است، پشتيبان طيف گسترده و جامعي از صلاحيتهاي يادگيري است و بخشي از رويكرد جامع نسبت به كيفيت آموزش را شكل ميدهد. يافته اين مقاله اين است كه اگرچه دسترسي به آموزش در سالهاي گذشته پيشرفت چشمگيري داشته است، اما شواهد نشان مي دهند كه ميليونها دانش آموز به دانش، مهارت و ارزش هاي مصرح در اعلاميه آموزش براي همگان سال 1990 دسترسي ندارند. از اينرو شاهد علاقه روزافزوني در سنجش و بهبود نتايج يادگيري آموزشي هستيم. اين نتايج را مي توان از دو منظر واكاوي كرد. اين فرآيند هم تحت عنوان صلاحيتها، نظير سوادآموزي و رياضي تعريف مي شود، و هم شامل دانش، نگرش، ارزش و مهارت هايي مي شود كه دانش آموزان كسب مي كنند. نتايج يادگيري به طور معمول از طريق آزمون هاي استاندارد، در سطح ملي و بين المللي مورد سنجش قرار مي گيرد. اگر حقوق بشر در سياست هاي آموزشي براي نتايج يادگيري متبلور شود، اين اطمينان بوجود مي آيد كه تحليل نتايج يادگيري موجب ترويج آموزش با كيفيت شده و شخصيت، استعدادها و توانايي كودكان توسعه يافته و آنها را به سوي زندگي كامل و رضايت بخشي در جامعه سوق مي دهد. نتيجه اينكه اين مقاله به سياست گذاران توصيه مي نمايد كه در تبيين سياست هاي آموزشي بر اساس تحليل نتايج يادگيري به استانداردهاي حقوق بشري پايبند باشند. دولت ها بايد اطمينان يابند كه اهداف و تحليل نتايج يادگيري پشتيبان طيف گسترده و جامعي از صلاحيت يادگيري باشد كه منطبق با ويژگي هاي محلي، ملي و فرهنگي بوده و طوري طراحي شود كه تاثير نامناسبي بر گروه هاي آسيب پذير نداشته، و بخشي از رويكرد جامع نسبت به كيفيت آموزش را شكل دهد.