بررسي تطبيقي نظام آموزش عالي و بازار كار در ايران و ژاپن

هدف از پژوهش حاضر بررسي تطبيقي نظام آموزش عالي و بازاركار در ايران و ژاپن است.آمار هاي موجودو وضعيت اقتصادي و اجتماعي جامعه ايران اين حقيقت تلخ را آشكار مي كند كه بين نظام عالي و بازار در اين كشور تطابقي وجود ندارد و ازجمله چالش هاي اصلي كه جامعه از دير باز با آن مواجه بوده است ، ميزان رو به افزايش تحصيل كردگان بيكار است و رواج مدرك گرايي به جاي مهارت آموزي در موسسات عالي. برعكس ايران ژاپن كشوري است كه در اين زمينه موفق بوده و مقاله حاضر به بررسي زمينه هاي اين موفقيت و تجزيه و تحليل نظام آموزش عالي در ژاپن و تطبيق آن با شرايط كنوني جامعه ي ايران مي پردازد تا مشكلات ، نمايان شده و در پي آن راهكار هايي براي اين چالش ارائه شود.مقاله ي حاضر به روش تحليل محتوا و اسناد مي باشد.يافته هاي پژوهش نشان مي دهد ژاپني ها در زمينه هايي چون پرورش نيروي انساني،ارتباط دانشگاه و صنعت،كيفيت نظام آموزشي،حمايت دولت از طرح هاي صنعتي دانشگاه، توجه به آموزش هاي فني و حرفه اي و... بسيار قوي عمل كرده اند ؛ اما در ايران اين روند معكوس بوده است و به همين دليل است كه اين همه فارغ التحصيل بيكار در جامعه وجود دارد . به طوري كه اگر در زمينه هاي يادشده الگوبرداري صحيح انجام شود ، مي توان اين بحران را حل كردو به آينده ي جوانان اين مرزو بوم اميدوار بود.