تفكر راهبردي رهبران آموزشي و تغيير بنيادين نظام تعليم و تربيت

موضوع: اهميت تفكر راهبردي و نقش آن در تغيير سازمان در پژوهش هاي مختلفي مورد تأكيد قرار گرفته است، اما پژوهش اندكي به نقش تفكر راهبردي رهبران آموزشي بر تغيير نظام تعليم و تربيت توجه كرده است. هدف پژوهش حاضر تبيين جايگاه تفكر راهبردي رهبران آموزشي در ايجاد تغيير بنيادين نظام تعليم و تربيت است. پيش فرض اين پژوهش اين است كه نوع ديدگاه رهبران آموزشي در زمينه تفكر راهبردي بر تغيير بنيادين نظام تعليم و تربيت مؤثر است. روش پژوهش: روش پژوهش، توصيفي از نوع كاربردي است. بدين منظور، 123 مدير و معاون آموزشي مدارس متوسطه شهر ايلام پرسشنامه پژوهش را تكميل كردند. ابزار سنجش، پرسشنامه اي محقق ساخته و مشتمل بر 19 گويه ي 5 گزينه اي بود كه بر اساس مقياس درجه بندي ليكرت از خيلي كم تا خيلي زياد صورت بندي شد. پايايي پرسشنامه با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ 89/0ارزيابي شد. براي بررسي روايي پرسشنامه از تحليل عاملي اكتشافي استفاده شد. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از آزمون فريدمن استفاده شد. يافته ها: نتايج پژوهش، تفكر راهبردي رهبران آموزشي را به عنوان عامل تأثيرگذاري بر تغيير بنيادين تعليم و تربيت شناسايي كرد. نتيجه گيري: لذا، حفظ نظام آموزشي و تغيير هدفمند آن به نقش رهبران آموزشي و تفكر راهبردي آنها وابسته مي باشد.