مطالعه تطبيقي چالش هاي درس پژوهي در ايران و آمريكا

درس پژوهي، يكي از روش هاي توسعه ي حرفه اي معلمان است كه با توجه به نتايج مطالعه تطبيقي بر روي نتايج تيمز، به حوزه تعليم و تربيت معرفي شد و هم اكنون در كشورهاي زيادي در جهان مورد توجه است. از آنجا كه درس-پژوهي به عنوان رويكردي ژاپني شناخته شد، ورود و توسعه ي آن در كشورهاي ديگر همراه با ايجاد چالش هايي براي معلمان است. اين چالش ها در كشور آمريكا، كه از نخستين وارد كنندگان آن بود، توسط پژوهشگران متعددي مورد بررسي قرار گرفته است. در ايران، جاي چنين پژوهشي خالي بوده است. پژوهش حاضر، نتايج يك مطالعه موردي بر روي يكي از مدارس ابتدايي درگير با درس پژوهي در استان همدان كه از پيشگامان درس پژوهي در ايران است، است كه با دستاوردهاي پژوهشي آمريكا مقايسه شده است. مشاركت كنندگان در پژوهش متشكل از بيست معلم ابتدايي و يكي از نگارندگان پژوهش حاضر بوده است. داده هاي پژوهش از طريق مصاحبه و مشاهده ي مشاركتي جمع آوري و از روش كدگذاري و مقوله بندي داده ها تحليل شده و سپس مورد بررسي تطبيقي قرار گرفته است. به اين منظور، چالش-ها در سه مرحله ي قبل از اجراي عملياتي درس پژوهي، حين درگيري با فرايند درس پژوهي و پس از اتمام اجراي درس پژوهي تحليل شدند. نتايج حاصل از اين بررسي تطبيقي، نشانگر شباهت ها و تفاوت هايي است، كه مي توان از بررسي آن ها به بهبود اجراي درس پژوهي ياري رساند. چالش هاي مشابه نظير عدم دانش، درك، انگيزه و زمان مناسب، قبل از اجراي درس پژوهي و انتخاب مسئله نادرست در هنگام درگيري با درس پژوهي و چالش هايي كه خاص ايران شناسايي شد، بعد از درس پژوهي در حوزه انتشار نتايج درس پژوهي و چالش هاي خاص آمريكا در حوزه ي عدم غناي مناسب درس ها و خواست پايين پژوهشي معلمان بوده است.