بررسي رابطه بين رهبري معنوي و تعهد سازماني مديران دوره دوم متوسطه

هدف پژوهش حاضر، بررسي رابطه بين رهبري معنوي و تعهد سازماني مديران دوره دوم متوسطه در سال تحصيلي 95-1394 بود. روش پژوهش، توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش، شامل كليه مديران دوره دوم متوسطه در سال تحصيلي 95-1394 بود كه به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي نسبي تعداد 115 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شد. ابزار جمع آوري داده ها شامل پرسشنامه رهبري معنوي فراي (2003) و تعهد سازماني آلن و ماير (1977 )استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از آمار توصيفي (ميانگين و انحراف استاندارد) و آمار استنباطي (آزمون كولموگروف اسميرنوف، ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چند گانه به روش گام به گام) استفاده شد.نتايج حاصل از تجزيه و تحليل نشان داد كه بين رهبري معنوي و مؤلفه هاي آن با تعهد سازماني رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. همچنين مؤلفه هاي ايمان، عضويت و چشم انداز توانايي پيش بيني تعهد سازماني را به صورت معنادار دارند (01/0 p). پس توجه به رهبري معنوي در مديران و برگزاري كارگاه هايي مي تواند منجر به افزايش تعهد سازماني در بين مديران شود.