چگونگي بهبود بخشي يادگيري خاصيت توزيع پذيري ضرب در دانش آموزان پايه ي سوم ابتدايي

بيش از يك دهه از معرفي و ترويج درس پژوهي در ايران مي گذرد. كارگزاران آموزشي آن را به عنوان مدلي براي بهسازي آموزش ارزيابي مي كنند و پژوهشگران آموزشي آن را به مثابه الگوي پرورش حرفه اي معلمان در مدرسه ترويج مي كنند. هدف از پژوهش حاضر، چگونگي بهبود بخشي يادگيري خاصيت توزيع پذيري ضرب در دانش آموزان پايه ي سوم ابتدايي بود. در همين راستا از روش درس پژوهي استفاده شد. اين موضوع پس از بررسي دفتر شاخص كلاس ها، بحث و گفتگو با همكاران، بررسي محتواي كتاب و مشاهده ي فعاليت دانش آموزان، چالش برانگيز قلمداد شد و به عنوان موضوع درس پژوهي انتخاب گرديد، زيرا چالش‌هاي متعددي در حوزه تدريس موثر و شايسته ي مبحث توزيع پذيري ضرب وجود داشت. يافته ها حاكي از آن است كه براي تدريس اين مبحث، لازم است فراگيران با كاربرد آن در زندگي روزمره آشنا شوند تا از اين طريق ميل و رغبت بيشتري براي يادگيري داشته باشند. از طرفي روش هاي تدريس فعال و متنوعي براي هر موضوع انتخاب گردد. با توجه به شرايط و امكانات، از وسايل كمك آموزشي مناسب بهره برده و فراگيران را در رسيدن به كشف مفاهيم، مرحله به مرحله (محسوس- نيمه محسوس- انتزاعي) راهنمايي نماييم. در مجموع، طرح درسي جامع و مانع براي آموزش عميق و پايدار خاصيت توزيع پذيري ضرب تدوين شد كه ضمن افزايش اثربخشي فعاليت هاي معلم، منجر به بهبود يادگيري حداكثر فراگيران خواهد شد. در پايان اين نوشتار، پيشنهاداتي كاربردي جهت بهبود عملكرد فراگيران، افزايش علاقه ي آن ها به رياضي و رشد كمي و كيفي درس پژوهي ميان همكاران ارائه شده است.