بررسي و پايش خشكسالي وترسالي منطقه زاگرس با شاخص بارش استاندارد شده SPI

خشكسالي از مخاطرات قابل توجه در مسائل محيطي و آب و هوايي است و منطقه زاگرس كه به خاطر ويژگي هاي خاص توپوگرافي ، و قرار گرفتن در مسير توده هاي هواي بيروني، شرايط ويژه اي را از نظر آب و هوايي ايجاد كرده است شايان مطالعه است لذا به منظور پايش و بررسي خشكسالي منطقه زاگرس و مقايسه آن با ترسالي هاي آن كه از موارد مهم در بحث پايداري محيط مي باشد، داده هاي بارش ماهانه ايستگاه ها طي يك دوره آماري 20 ساله از 1986 تا 2005 انتخاب و پس از استانداردسازي به روش شاخص بارش استاندارد شده SPI در دو مقياس ماني كوتاه مدت 3 ماهه و 6 ماه و بلند مدت 12 ماهه و 24 ماهه بررسي گرديد و تداوم و شدت خشكسالي ها و ترسالي ها به صورت جداوال و منحني ها و نقشه هاي شدت خشكسالي ها و ترسالي ها تهيه و تحليل گرديد و نتايج بيانگر اين بود كه منطقه زاگرس در دوره آماري 40 درصد در وضعيت نرمال بارش و 31 درصد در وضعيت خشكسالي و 29 درصد در وضعيت ترسالي بوده است و شديدترين خشكسالي را در سال 2000 براي 4 مقياس زماني و شديدترين ترسالي ها در مقياس هاي زماني مختلف در سالهاي متفاوت اما در يك دوره به خود ديده است و در مجموع خشكسالي هاي شديد در نيمه شالي و ترسالي هاي شديد در نيمه جنوبي زاگرس رخ داده اند.