بررسي و تحليل پايداري محيطي سكونتگاه هاي روستايي (مطالعه موردي: دهستانهاي احمدآباد و چمن شهرستان تكاب)

يكي از مسايل عمده توسعه روستايي كشورهاي در حال توسعه و از جمله ايران چالش هاي محيطي است كه به نوبه خود دستيابي به پايداري محيطي در عرصه هاي روستايي و برنامه ريزي و اقدام در جهت ارتقاء سطح پايداري روستاهاست بدين منظور تحقيق حاضر به شناسايي سطح پايداري محيطي 30 روستا از دهستان هاي احمدآباد و چمن از بخش سليمان شهرستان تكاب در استان اذرباجيان غربي مي پردازد. در اين راستا از 14 شاخص محيطي استفاده شد. داده ها از طريق مراجعه به مطلعين محلي جمع آوري شد. با روش تحليل عاملي و تقليل شاخص ها به 6 مولفه، نمرات عاملي حاصله به جاي شاخصهاي اوليه وارد مدل موريس شده و سطح پايداري محيطي روستاها به دست آمد. نتايج نشان از ناپايداري محيطي روستاهاي مورد بررسي دارد به گونه اي كه 80 درصد روستاها در شرايط ناپايدار قرار دارند.