ارزيابي و پهنهبندي خشكسالي در استان كرمانشاه به روشموهان و رانگاچاريا

در تحقيق حاضر با داشتن تصويري از وضعيت گذشته، گزارشي از شرايط حال و ابزاري براي پيش بيني آينده، به بررسي خشكسالي در استان كرمانشاه به روش موهان و رانگاچاريا ، در يك دوره 18 ساله پرداخته شده است. در اين روش بارندگي ماهانه به وسيله چهار متغير آغاز خشكسالي ، پايان خشكسالي ، مدت خشكسالي و شدت خشكسالي بررسي ميشود. اگر تشخيص داده شود كه خشكسالي در يك ماه خاص رخداده، وضعيت آن براي ماه بعد بررسي شده و تعيين ميشود كه آيا خشكسالي پايان يافته يا ادامه دارد. اين كار ادامه پيدا ميكند تا آن كه با درنظر گرفتن معيارهاي ارائه شده به وسيله چهار متغير فوق ، پايان خشكسالي اعلام شود. نتايج بيانگر آن است بيشترين فراواني مدت زمان خشكسالي ( 52 رخداد)، مربوط به دورههاي 2 ماهه است و كمترين فراواني مدت زمان خشكسالي (يك رخداد)، مربوط به دورهي 8 ماهه ميباشد. همچنين بيشترين ميانگين وزني شدت خشكسالي مربوط به ايستگاه سرپل ذهاب ب ا رقمي معادل 1/47 كمترين ميانگين وزني شدت آن با رقمي معادل 0/991 مربوط به ايستگاه كنگاور مي باشد . همچنين شديدترين خشكسالي با شدتي معادل 3/70 طول دوره 8 ماه متوالي، مربوط به ايستگاه سرپل ذهاب ، و ضعيف ترين خشكسالي نيز با شدتي معادل 0/43 طول دوره 2 ماه متوالي، مربوط به ايستگاه اسلام آبادغرب مي باشد .شدت خشكسالي، از غرب به شرق استان كاهش مييابد؛ و در اطراف ايستگاه سرپل ذهاب ، طول دوره هاي خشكسالي بلندتر و به تدريج تا ايستگاه كنگاور طول دورهها، كوتاهتر ميشود