درك اجتماعي از زمان: مطالعه ي مقايسه اي بين ارامنه و مسلمانان شيعه

درك از زمان تابعِ عوامل اجتماعي است. جامعه متشكل از فرهنگ و گروه هاي اجتماعي متفاوت است و افراد در درون اين گروه ها و چارچوب ها زمان را درك مي كنند. پژوهش حاضر با رويكرد جامعه شناختي به دنبال بررسي درك از زمان در بين اقليت ارامنه ايراني در مقايسه با اكثريت مسلمانان شيعه مذهب جامعه ايران است. هدف اين پژوهش دستيايي به واقعيتِ برساخته شده در مورد درك از زمان است. در مبحث «زمان اجتماعي» از رويكرد نظري دوركيم، در مبحث«برنامه ريزي مذهبي زمان» از نظريات گاف، در مبحث «عادت هاي زماني» از نظريات كوربين و در مبحث «زمان خاطره گون» از نظريات هالبواكس استفاده شد. پژوهش در دو شهر انزلي و آستانه اشرفيه به شيوه اي كيفي با كاربست مصاحبه هاي غيرساختمند و با نمونه گيري نظري انجام شد. يافته هاي تحقيق نشان دادند افراد مذهبي شيعه و ارمني مطابق با مذهب خود زمان را درك مي كنند. اين دو گروه اجتماعي مناسك و نمادهاي مذهبي مختص به خود دارند. افراد ـ متناسب با شرايط و ويژگي هاي خود ـ برنامه ريزي مذهبيِ زمان و عادت هاي زمانيِ مشترك داشتند و تنها نقطه اختلاف بين آنها در عادت هاي زماني متناسب با جنسيت آنها بود. همچنين مقوله «زمان خاطره گون»، تابع گروه اجتماعي بود كه افراد عضو آنها هستند. در نهايت آنكه افراد، درك از زمان در بين نمونه هاي مورد مطالعه عمدتا مذهبي و تابع گروه اجتماعي شان بود.