بررسي عوامل اجتماعي – اقتصادي مؤثر بر گرايش به جراحي پلاستيك در زنان

جراحي پلاستيك يكي از آخرين دستاوردهاي انسان براي ايجاد زيبايي است. تحقيق حاضر در پي بررسي عوامل اجتماعي - اقتصادي مؤثر بر گرايش به جراحي پلاستيك در زنان صورت گرفته است. جامعه آماري اين پژوهش شامل زنان 18 تا 60 سال ساكن شهر اهواز مي­باشد كه با روش پيمايش و با استفاده از ابزار پرسشنامه انجام گرفته است. در اين پژوهش از روش نمونه­گيري خوشه­اي تصادفي كه يكي از انواع نمونه­گيري احتمالي است استفاده شده است. حجم نمونه پس از محاسبه با استفاده از فرمول كوكران، 384 نفر مي­باشد. در اين تحقيق متغيرهاي مستقلي چون ميزان تمايل به انواع جراحي پلاستيك، پذيرش اجتماعي بدن، فشارهاي اجتماعي، مصرف رسانه­اي - فرهنگي، پايگاه اجتماعي ـ اقتصادي، سن، وضعيت اشتغال بر متغير وابسته گرايش زنان به جراحي زيبايي مورد بررسي قرار گرفته است. براساس داده­هاي حاصل از نتايج آزمون رگرسيوني، متغيرهاي ميزان تمايل به انواع جراحي پلاستيك، پذيرش اجتماعي بدن بيشترين تأثير را بر متغير وابسته (گرايش به جراحي پلاستيك) دارند. همچنين نتايج به دست آمده نشان مي­دهد كه بين تمامي متغيرهاي مستقل سن، ميزان تمايل به انواع جراحي پلاستيك، پذيرش اجتماعي بدن، مصرف رسانه­اي - فرهنگي با متغير وابسته رابطه معناداري وجود دارد و نتايج نشان مي­دهد كه متغيرهاي مستقل پژوهش65/0 درصد از واريانس متغير وابسته (گرايش به جراحي پلاستيك) را تبيين كرده­اند.