بررسي تأثير واحكام شرط اشتغال زوجه

يكي از مهم ترين مسائلي كه مربوط به حقوق خانواده بوده است و ممكن است باعث بروز اختلافاتي شود،مسئله ي مربوط به اشتغال زوجه است.اشتغال زوجه گاهي ممكن است باايفاي نقش همسري وي درتزاحم بوده وبنابراين اختلافات وتنش هايي را در خانواده فراهم سازد.لذا با توجّه به اهمّيّت خانواده دراسلام و قانين وهم اهمّيّت آزادي اشتغال براي افراد در آموزه هاي اسلام وقوانين ،ارائه ي راهكارهاي مناسب توسّط حقوق دانان جهت پيش روي به سمت خانواده هايي اخلاق محور وقانن محور، لازم وضروري به نظر مي رسد. فقه اسلام وحقوق ايران به وضوح حقّ اشتغال را براي زوجه درنظرگرفته است. با توجّه به مادّه ي1117قانون مدني، شوهر مي تواند تنهااگر شغل زوجه ،با مواردي مانند حيثيّات زوجين يا مصالح خانوادگي در تنافي باشد، زوجه را از اشتغال(با رأي قاضي صالح) منع كند. در اين مقاله سعي شده است تا با روشي توصيفي-تحليلي با اثبات اين آزادي و حق براي زوجه،چگونگي وحدود مخالفت زوج با حقّ زوجه بيان گشته ونهايتا به اين نتيجه مي رسد كه با توجّه به اصل آزادي اشتغال براي افراد ،امكان مخالفت زوج بايد به حدّاقل رسيده وتنهادرشرايط ويژه اي باتحديدهاي فراوان،اعمال-شود.لذا راهكارهايي نيز همانند شرط اشتغال زوجه درضمن عقدلازم براي ممانعت با اين مخالفت نيز به تفصيل ارائه گرديده است.