بررسي كيفيت شيميايي آب قناتهاي مهم دشت گناباد جهت مصارف شرب، كشاورزي و صنعت

قنات مهمترين روش بهرهبرداري از آبهاي زيرزميني در مناطق خشك و نيمهخشك است. در دشت گناباد 22 رشته قنات وجود دارد كه ساالنه 5/11 ميليون مترمكعب آب زيرزميني از آنها استحصال ميگردد. ميزان بارندگي كم باعث شده در اين منطقه رودخانه دائمي وجود نداشته باشد و تنها راه حيات در اين منطقه خشك، استفاده از آبهاي زيرزميني توسط قنات است. قدمت برخي از قناتهاي اين دشت به 2022 سال پيش ميرسد. در حال حاضر آب قناتهاي دشت گناباد مصرف كشاورزي دارند ولي هنوز از آب برخي قناتها همچون خشويي جهت مصرف شرب نيز استفاده ميگردد. در اين تحقيق با استفاده از آناليز شيميايي آب قناتهاي اصلي دشت گناباد، وضعيت آب قناتها از نظر مصارف گوناگون مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج هيدروژئوشيميايي نشانگر اين است كه كيفيت آب قناتهاي خشويي و رهن براي مصرف شرب خوب، قصبه و بهاباد قابل قبول و قنات بيدخت نامناسب است. آب قناتهاي خشويي و ديزق نسبتاً سخت، رهن سخت و قصبه، بهاباد و بيدخت كامالً سخت است. سختي آب قناتها سختي موقت است. آب قنات بيدخت براي كشاورزي نامناسب و آب ساير قناتها براي كشاورزي در زمينهاي با نفودپذيري باال مناسب است. جهت مصارف صنعتي آب همه قناتها داراي خاصيت رسوبگذاري ميباشند.