تاثير آلودگي پساب هاي حرارتي بر اكوسيستم هاي دريايي

در عصر حاضر با افزايش نيروگاه ها در محيط هاي ساحلي تاثير تخليه پساب هاي حرارتي از آنها در اكوسيتم هاي دريايي به يك مسئله نگران كننده تبديل شده است. چرا كه درصورت عدم رقيق سازي كافي سبب آسيب هاي زيست محيطي شديد (ازجمله افزايش دماي آب و تغييرات شوري، PH) در ستون آب و آب هاي اطراف مي شود. زيستگاه هايي كه تحت تأثير تخليه حرارتي قرار دارند كاهش قابل توجهي از فراواني و تنوع گونه اي را نشان مي دهند. افزايش دما مي توانند اثرات عمده اي بر فيزيولوژي ارگانيسم هاي دريايي از طريق تغييرات شيميايي كه ميزان متابوليسم و مصرف انرژي را تعيين مي كند داشته باشد. تغييرات دمايي در ستون آب تاثير قابل توجهي بر فيتوپلانكتون ها و زئوپلانكتون ها مي گذارد و از آنجايي كه ماكروبنتيك ها از آن ها به عنوان غذا استفاده مي كنند، نيز تحت تاثير قرار مي گيرند. به علت دانش محدودي كه درمورد اثرات زيستي افزايش دماي آب دريا در دسترس است بررسي تحمل و رفتارهاي ارگانيسم هاي دريايي نسبت به پساب هاي حرارتي ضروري است.

The impact of thermal effluent discharge on marine ecosystems has become a matter of concern today with the increase of power plants in coastal environments. Because the absence of sufficient dilution caused severe environmental damage (including an increase in water temperature and salinity changes, PH) in the water column and the surrounding waters. Habitats affected by thermal depletion show significant reductions in species abundance and diversity. Increasing temperatures can have major effects on the physiology of marine organisms through chemical changes that determine the rate of metabolism and energy consumption. Temperature changes in water column have significant impact on phytoplankton and zooplankton and because they are also used by macrobiologists as food, they are also affected. Due to the limited knowledge available about the biological effects of rising seawater temperatures, it is necessary to investigate the tolerance and behavior of marine organisms to thermal effluents.