بررسي اثر عوامل جغرافيايي بر رشد اقتصادي با تاكيد بر دسترسي به دريا

The effect of geographical factors on economic growth with emphasis on sea access

هدف از انجام اين پژوهش بررسي تاثير عوامل جغرافيايي بر رشد اقتصادي كشورهاست. در اين مطالعه با تاكيد بر دسترسي كشورها به دريا، طول خط ساحلي، موقعيت جغرافيايي، وسعت زمين قابل كشت و ميزان بارش به بررسي تاثير عوامل جغرافيايي بر رشد اقتصادي پرداخته شده است. در اين مطالعه از داده‌هاي103 متغير مربوط به 74 كشور در حال توسعه و همچنين 97 متغير مربوط به 20 كشور توسعه يافته براي دوره 2010-1990 استفاده شده است. براي رسيدن به اهداف پژوهش از روش تحليل مرزهاي نهايي(EBA) بهره گرفته شده است تا بحث نااطميناني در انتخاب مدل لحاظ شود و قدرت تاثيرگذاري متغيرها مورد مداقه قرار گيرد. نتايج تحليل مرزهاي نهايي در مورد اثرگذاري متغيرهاي جغرافيايي بر رشد كشورهاي در حال توسعه حاكي از ضعيف و شكننده بودن آنهاست. بالاترين درصد معناداري از آن متغير عرض مطلق جغرافيايي است كه تنها در 14/17 درصد تصريح‌ها معنادار بوده است. اما اين متغيرها در كشورهاي توسعه يافته در درصد بيشتري از تصريح‌ها معنادار بوده‌اند و حتي متغير عرض مطلق جغرافيايي با رويه قضاوت سالاآي‌مارتين تعيين‌كننده قوي رشد در اين دسته از كشورها معرفي مي‌شود. اثر مثبت اين متغير نشان مي‌دهد كه دوري از خط استوا اثر مثبتي بر رشد اقتصادي دارد. دسترسي به دريا نيز در كشورهاي توسعه يافته در تصريح‌هاي بيشتري نسبت به كشورهاي درحال توسعه داراي اثر معنادار و مثبت است.

The purpose of this study is to investigate the impact of geographical factors on economic growth of countries. This study by emphasizing on the accessibility of countries to the sea, coastline length, geographical location, arable land and precipitation analyzed effects of geographical factors on economic growth. Data of 74 developing countries and 103 variables in the 1990–90 period and 20 developed countries panel including 97 variables over the 1990–2010 are used by using the EBA method to discuss uncertainty in model selection and examine the power of variables. The results of the analysis of extreme bounds analysis approach show that the impact of geographical variables on the growth of developing countries are weak and fragile. The absolute latitude had the highest percentage of significant which was significant only in 17.14% of specifications. But in developed countries, these variables were significant in a greater percentage of specifications, and even the absolute latitude is introduced by the Sala-i-Martin procedure as a strong determinant of growth in these countries. The positive effect of this variable indicates that avoiding the equator has a positive effect on economic growth. Access to the sea also has a significant and positive effect in developed countries in more specifications than in developing countries.