غني سازي زيستي غذاي زنده روشي نوين در افزايش رشد و بقاي لارو آبزيان

آّبزي پروري در سطح جهاني به سمت مسيرهاي جديدي در حال گسترش است اما اين رشد و توسعه نياز به بهبود استراتژي كنترل ميكروبي دارد. روش هاي معمول پرورش شامل ارائه مواد مغذي و پروبيوتيك ها به عنوان مكمل در آبزيان، ممكن است كارايي جذب پاييني از خود نشان دهند. همچنين برخي از تركيبات زيست فعال قادر به تحمل دماي بالاي فرآيند هاي غذايي نيستند و فعاليت خود را از دست مي دهند. پرورش لاروي گونه هاي مختلف آبزيان تا حد زيادي وابسته به غذاي زنده است و رشد و رفتار آن ها را تحت تأثير قرار مي دهد. از آن جايي كه غذاي زنده غني از پروتئين، كربوهيدرات، چربي و انواع ويتامين ها و مواد معدني است، استفاده از آن به عنوان غذاي با كيفيت توصيه مي گردد. غذاي زنده به عنوان حامل در رساندن تركيبات غذايي با ارزش در مراحل لاروي مي تواند مورد استفاده قرار گيرد. غني سازي زيستي (Bio-enrichment) تكنيكي است كه مي تواند با بهبود فلور غذاي زنده، ارزش آن را افزايش و وضعيت تغذيه اي لارو ماهي را نيز بهبود بخشد. استفاده از اين تكنيك در مراحل لاروي و عرضه آن براي بهبود رشد و بقاي لارو ماهيان روشي نوين در آبزي پروري محسوب مي شود. پروبيوتيك ها در بهبود سيستم ايمني، تحريك فعاليت آنزيم ها، افزايش مقاومت به بيماري نقش دارند و مقاومت غذاي زنده و لاروهاي تغذيه كننده از غذاي زنده را نسبت به چالش هاي پاتوژنيك افزايش مي دهند. بنابراين، غني سازي زيستي با پروبيوتيك ها ممكن است در افزايش رشد و بقاي لارو آبزيان اثرگذار باشد و به سازماندهي يك روش جديد در آبزي پروري كمك كند.