رابطه ذهن آگاهي و سلامت معنوي در پيش بيني كفايت اجتماعي معلمان دانش آموزان كم توان ذهني

هدف : تحقيق حاضر رابطه ذهن آگاهي و سلامت معنوي در پيش بيني كفايت اجتماعي معلمان دانش آموزان كم توان ذهني است. روش: طرح پژوهش حاضر توصيفي- همبستگي از نوع پيش بين بوده است .جامعه آماري پژوهش حاضر شامل كليه معلمان زن و مرد كودكان استثنايي شهرستان زاهدان كه در سال 1398-1397 مشغول تدريس مي باشند. كه 90 نفر از معلمان كودكان استثنايي به روش نمونه گيري سرشماري به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوري اطلاعات شامل پرسشنامه هاي پرسشنامه كفايت اجتماعي ه پرندين (1385)، ذهن آگاهي فرايبورگ(2006) و سلامت معنوي پالوتزيان و اليسون (1۹۸۳ ) بود. تجزيه و تحليل داده ها به وسيله همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون گام به گام و استاندارد با استفاده از نرم افزار spss22 انجام شد. يافته ها : نتايج نشان داد كه ذهن آگاهي با كفايت اجتماعي و سلامت معنوي با كفايت اجتماعي رابطه مثبت و معني داري در سطح اطمينان 99/0 دارد. علاوه بر اين نتايج رگرسيون نشان داد كه ذهن آگاهي به ميزان 29/0درصد واريانس و سلامت معنوي 40/0 واريانس كفايت اجتماعي را پيش بيني مي كنند. نتيجه گيري: با توجه به اينكه امروزه همه كشورهاي جهان به آموزش و پرورش استثنايي به عنوان يك ضرورت فرهنگي و اجتماعي مي نگرند و بخش قابل توجهي از امكانات آموزش و پرورش عمومي آنها به كودكان و دانش آموزان استثنايي اختصاص مي يابد بنابراين ذهن اگاهي و سلامت معنوي در معلمان آنها به عنوان متغيرهاي روان شناختي در تبيين كفايت اجتماعي آنان در ارتباط با كودكان استثنائي محسوب ميشود .در اين جهت اراﺋﻪ اقداماتي در جهت ارﺗﻘﺎي ﺳﻼﻣﺖ ﻣﻌﻨﻮي و ذﻫﻦ آﮔﺎﻫﻲ ،ﻣﻨﺠـﺮ ﺑ ﻪ اﻓﺰاﻳﺶ كفايت اجتماعي در معلمان دانش آموزان كم توان ذهني خواهد شد .