اثربخشي آموزش گروهي شناختي رفتاري والدين كودكان طيف اتيسم بر راهبردهاي شناختي هيجاني آنان

اين تحقيق با هدف شناسايي و تعيين اثربخشي آموزش گروهي شناختي رفتاري والدين كودكان طيف اتيسم بر راهبردهاي تنظيم شناختي هيجاني آنان انجام شده است. تحقيق حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر اجرا از نوع تحقيقات نيمه آزمايشي بود كه در آن والدين داراي كودكان اتيسم در چارچوب روش تجربي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل، با توجه به متغيرهاي در نظرگرفته شده در تحقيق بررسي شدند. جامعه آماري اين تحقيق مشتمل بر مادران داراي كودك اتيسم شهر شيراز در سال 1398 بودند كه براي دريافت خدمات به كلينك هاي روان شناسي فعال در حوزه اتيسم در شهر شيراز مراجعه كرده بودند. براي انتخاب نمونه از ميان آنها، 40 نفر با شيوه نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند كه پس از انتخاب، در دو گروه 20 نفره (شامل گروه گواه و آزمايش) جايگزين شدند. ابزار اصلي گردآوري اطلاعات اين تحقيق پرسشنامه نظم جويي شناختي هيجاني گارنفسكي، كرايج و اسپينهاون(2001) بود كه پس از تكميل پرسشنامه‌ها، اطلاعات موجود با استفاده از نرم‌افزار آماري متناسب در سطح معناداري (α=0/ 05) با استفاده از روش هاي توصيفي (ارايه شاخص هاي مركزي و پراكندگي) و استنباطي (آزمون هاي كولموگروف-اسميرنوف، باكس، لوين، تحليل كواريانس) تحليل شدند. نتايج بدست آمده نشان داد كه آموزش گروهي شناختي رفتاري والدين كودكان طيف اتيسم بر راهبردهاي تنظيم شناختي هيجاني آنان تاثير مثبت و معني دار دارد بطوريكه كه ميزان اين تغييرات براساس مجذور اتا 6/25 مي باشد(P≤0.05). ضمنا ميزان درصد اين تغييرات براساس مجذور اتا ، براي 9 مولفه متغير راهبردهاي تنظيم شناختي هيجاني، ملامت خويش 8/34، پذيرش 39 درصد، نشخوارگري 5/20 درصد، تمركز مجدد مثبت 1/11 درصد، تمركز مجدد بر برنامه ريزي 1/30 درصد، ارزيابي مجدد مثبت 6/23 درصد، ديدگاه پذيري 8/33 درصد، فاجعه سازي 9/44 درصد، ملامت ديگران 1/11 درصد بوده است. بر اساس يافته هاي اين پژوهش روش مداخله گروهي شناختي- رفتاري مي تواند در بهبود والدگري كودكان مبتلا به طيف اتيسم موثر باشد.