مدلسازي تصادفات در مبادي ورودي شهر با نرم افزار SPSS(مطالعه موردي- محورهاي ورودي شهر يزد)

مقوله ايمني از جمله مهم ترين و پرچالش ترين مواردي است كه در دهه اخير مورد توجه ارگان ها و سازمان هاي حمل ونقلي و غيرحمل ونقلي در دنيا قرار گرفته است. مهم ترين بخش ايمني در حمل ونقل فرآهم آوردن تردد ايمن وسايل نقليه موتوري و غيرموتوري از طريق كاهش تصادفات و جلوگيري از وقوع آن ها مي باشد. تا كنون در راستاي كاهش تصادفات تلاش هاي زيادي انجام شده است، كه از جمله آن ها ساخت و استفاده از مدل-هاي پيش بيني تصادفات مي باشد. اما اكثر مطالعات انجام شده پيشين به بررسي مدل سازي تصادفات در جاده هاي برون شهري به صورت كلي و يا محورها يا تقاطعات درون شهري تمركز يافته است و محورهاي ورودي شهرها كه اتفاقا آمار تصادفات آنها بالاست به ندرت مورد توجه قرار گرفته اند. در اين مقاله به بررسي و مدلسازي تصادفات به وقوع پيوسته در محورهاي ورودي شهرها پرداخته شده و وروديهاي شهر يزد به صورت موردي مورد بررسي قرار گرفته اند. براي اين منظور، داده هاي تصادفات مربوط به سال هاي 94 الي 96، به همراه برداشت هاي ميداني هندسه و مشخصات پيراموني راه به همراه آمار مشخصات ترافيكي مسير تهيه شده و با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. نتايج نشان داد كه در بين مدل هاي مورد استفاه مدل رگرسيون پواسون با ميزان خطاي 64/7 % و شامل 7 متغير مستقل بهترين عملكرد را در پيش-بيني تصادفات دارد. مدل رگرسيون خطي با تعداد 4 متغير مستقل و ميزان خطاي 18/8% ، بعد از مدل رگرسيون پواسون عملكرد بهتري را نشان داد. از آنجا كه مدل ها بر اساس معيارهاي توام سادگي و ميزان خطا سنجيده مي شوند، در مواردي كه از تعداد متغيرهاي رودي بالا نتوان استفاده كرد يا برداشت آن ها نيازمند وقت و هزينه قابل توجهي باشد، مي توان با پذيرفتن مقدار كمي خطاي بيشتر ، از مدل رگرسيون خطي هم استفاده نمود.