تاثير باد بند هاي كمانش تاب در ساختمان هاي بلند مرتبه بتني

هر چند در طول سالهاي متمادي، روش هاي ساخت و طراحي سازه ها گسترش يافته است اما همچنان اثر زلزله از مهمترين مشكلات طراحي ساختمان ها در مناطق لرزه خيز مي باشد. بادبندهاي معمولي در مقابل بارهاي جانبي زمين لرزه يا نيروي باد دچار تغييرشكل هاي جانبي زياد مي شوند و در صورتي كه اين تغييرشكل ها از حد معيني زيادتر شود موجب بروز خرابي سازه اي و غير سازه اي شده و ايمني و يكپارچگي سازه به خطر مي افتد. براي غلبه بر مشكلات ذكر شده، انواع جديد از بادبندها از حدود 30 سال پيش و براي اولين بار در ژاپن گسترش يافته است. اين بادبندها طوري طراحي مي شوند كه در برابر كمانش مقاوم بوده و در نتيجه داراي منحني هاي متقارن تحت بارگذاريهاي چرخه اي كششي و فشاري حاصل از تاثير نيروهاي زلزله مي باشند، همچنين رفتار سازه را از لحاظ پايداري و قابليت جذب انرژي بهبود مي بخشند. سازه هاي مسلح به مهاربندهاي كمانش تاب از جمله معدود سازه هاي مقاوم در برابر زلزله هستند كه دو خصوصيت سختي بالا و استهلاك انرژي را به طور همزمان دارند. اين سازه ها علاوه بر ساختمان هاي جديد در بهسازي سازه هاي فولادي و بتني موجود نيز كاربرد فراواني دارند. در اين ميان تعيين پارامترهاي عملكرد لرزه اي از جمله ضريب مقاومت افزون، ضريب شكل پذيري، ضريب كاهش مقاومت وابسته به شكل پذيري و ضريب رفتار اين سازه ها به منظور طراحي اين سيستم ها امري ضروري مي نمايد.