بهينهسازي انبارهاي متقاطع در يك زنجيره تامين سه سطحي با نرخ ورود و خدمتدهي احتمالي و حل آن با استفاده الگوريتم ژنتيك و شبيه سازي تبريد

ارسال مستقيم كالا از توليدكنندگان به مشتريان در بسياري از محيط هاي توليدي، با مشكلاتي همراه است. بنابراين، استقرار يك سيستم بهينه انتقال مواد و محصولات بين توليدكنندگان و مصرف كنندگان، در چارچوب مديريت زنجيره تامين ضروري مي نمايد. در اين مقاله، زنجيره تامين داراي سه سطح است كه در سطح اول تامين كننده ها، در سطح دوم، انبارهاي متقاطع و در سطح سوم، كارخانه ها قرار دارند. تعدادي تامين كننده، مواد اوليه مختلف را به چندين انبار متقاطع انتقال مي دهند. هر كانال به يك انبار متقاطع براي يك محصول خاص اختصاص مي يابد. نرخ ورود كالا از تامين كننده به انبارهاي متقاطع، احتمالي و داراي توزيع احتمال عمومي است. از طرف ديگر، فرض شده كه مدل زمان آماده سازي و ارسال كالا در انبارهاي متقاطع نيز احتمالي و داراي توزيع احتمال عمومي است. زمان خدمت دهي در هر انبار به تعداد درب هاي موجود وابسته است؛ بنابراين مي توان هريك از انبارها را به شكل يك سيستم صف G/G/m مدل كرد كه m نشان دهنده تعداد درب است. مدل رياضي تحقيق با در نظر گرفتن اين متغيرها و روابط آن ها توسعه مي يابد. با توجه به Np-hard بودن مدل پيشنهادي، دو الگوريتم فراابتكاري ، ژنتيك با مرتب سازي نامغلوب و شبيه ساز تبريد چند هدفه براي بهينه سازي مدل پيشنهاد شده است. پس از تنظيم پارامتر، نتايج بدست آمده توسط الگوريتم ها توسط آزمون هاي آماري مورد تحليل قرار گرفته و كارايي الگوريتم ها سنجيده مي شود. با بررسي مقادير نهاييِ حاصل از جواب هاي الگوريتم ها، مي توان با قاطعيت گفت كه الگوريتم ژنتيك با مرتب سازي نامغلوب ها نسبت به الگوريتم شبيه ساز تبريد چند هدفه از عملكرد و شرايط بهتري برخوردار است.