بررسي تاثير سرمايه روان شناختي بر شايستگي كاركنان

پژوهش حاضر به بررسي ارتباط سرمايه روانشناختي و شايستگي كاركنان (در دفاتر مركزي شركت هاي راهسازي داراي رتبه يك واقع در تهران) مي‏پردازد. نمونه آماري 107 نفره از بين كاركنان ارشد داراي سوابق خدمتي درجات و پست هاي متفاوت انتخاب شدند.به منظور جمع آوري داده هاي مورد نياز جهت آزمون فرضيه هاي پژوهش از پرسشنامه براي سنجش ابعاد سرمايه روانشناختي و پرسش نامه استاندارد مقيمي (1390) براي شايستگي كاركنان استفاده شده است. براي اندازه گيري پايايي پرسشنامه از آزمون آلفـاي كرونبـاخ اسـتفاده شده است بدين منظورآلفاي كرونباخ براي براي هر بخش از پرسشنامه( سرمايه روانشناختي 885/.،خودكارآمدي 738/.،خوش بيني 705/.،تاب آوري 679/.،اميدواري 845/.، شايستگي كاركنان 825/.، شايستگي فردي 589/.، شايستگي سازماني 785 /.، شايستگي راهبردي 833/.) جداگانه محاسبه شد، آلفاي كرونباخ كل نيز 865/. گرديد ..باتوجه به نتايج حاصل از فرضيه اصلي بين سرمايه روانشناختي و شايستگي كاركنان رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. همچنين رابطه مثبت و معنادار ميان خودكارآمدي،تاب آوري واميدواري با شايستگي فردي كاركنان نيز اثبات شد. نتايج حاصل از ساير فرضيات فرعي نشان دهنده وجود رابطه مثبت و معنادار ميان خودكارآمدي،خوش بيني و تاب آوري با شايستگي سازماني كاركنان و همچنين خودكارآمدي و اميدواري با شايستگي راهبردي كاركنان است. ميان خوش بيني با شايستگي فردي كاركنان اميدواري با شايستگي سازماني كاركنان ارتباط مثبت و معناداري ديده نشد. همچنين فرضيه ارتباط مثبت و معنادار خوش بيني و تاب آوري با شايستگي راهبردي كاركنان نيز تاييد نشد.