تعيين رويكردهاي معمول سازمان ها براي رسيدن به تعالي سازماني

كيفيت بالاتر و تعالي سازماني، موضوعي پوياست كه در دنياي پيچيده كسب و كار كنوني براي هر سازماني روشن شده است كه لازمه بقاي خود را بايد در كيفيت بهتر محصول و خدمات و ورودي به تعالي سازمان يافت كند. در همين راستا مدل هاي تعالي سازماني پاي به عرصه حوزه مديريت كيفيت نهاده است. يكي از اين مدل ها كه در دنيا شهرت يافته و مورد استفاده بسياري از سازمان هاي بين المللي و همچنين داخل ايران مي باشد، مدل تعالي سازماني EFQM است. مدل EFQM يك چارچوب در راستاي رسيدن به تعالي سازماني معرفي كرده است و سازمان ها براي قرار گرفتن در آن چارچوب، اقدام به پياده سازي ابزار و روشهاي مختلف مديريتي در سازمان خود مي كنند و در نهايت حاصل تلاش هاي خود را در قالب اظهارنامه به بنياد مديريت كيفيت اروپا ارائه داده و پس از طي مراحل ارزيابي موفق به دريافت جايزه تعالي سازماني در سطوح مختلف مي شوند. اما يكي از سوال هاي اصلي سازمانها اين است كه چه ابزار يا به اصطلاح رويكردهايي را در سازمان پياده كنيم تا به تعالي سازماني برسيم. اين موضوع وقت بسياري از كارشناسان حوزه مديريت كيفيت را به خود اشغال كرده است و در بسياري از موارد، كارشناسان كيفيت در صنايع مختلف از تجربيات هم در اين زمينه استفاده مي كنند. در اين تحقيق برآنيم تا ضمن انجام مطالعه جامعي از ادبيات موجود در اين حوزه، مطالعه اظهارنامه هاي شركت هاي مختلف داخلي در صنايع گوناگون و انجام مصاحبه با كارشناسان دانشگاهي و غيردانشگاهي داخلي و خارجي، رويكردها يا ابزارهاي معمول براي رسيدن به تعالي سازماني كه در سازمان ها كاربرد دارند را احصي و ارائه نمائيم. در اين تحقيق، در نهايت پس از طي مراحل تحقيق، تعداد 204 رويكرد معمول براي سازمان استخراج شده است.