طراحي مدل رياضي برنامه ريزي استوار براي مسئله توليد سلولي و تركيب آن در زنجيره تامين

زنجيره تأمين از جمله مهم ترين موضوعات مورد تحقيق در حوزه ي توليد و توزيع در 20 سال اخير بوده است. يك زنجيره تأمين شامل تمامي مراحلي است كه در يك محصول ارزش افزوده ايجاد مي كند. اهميت يكپارچه سازي و همگام-سازي جريان مواد و اطلاعات در يك سيستم زنجيره تأمين سبب ايجاد تمايل بسيار بالاي صاحبان صنعت و پژوهشگران آكادميك شده است. زنجيره تأمين مورد بررسي در تحقيق حاضر شامل دو مرحله مي باشد. مرحله اول شامل توليد كننده و مرحله دوم شامل يك ناوگان حمل و نقل مي باشد كه مشابه مسأله مسيريابي وسيله نقليه بوده و سفارش ها را به مشتريان منتقل مي كند. هدف اصلي اين تحقيق حداقل كردن كل هزينه توليد و كل هزينه حمل‌ ونقل زنجيره تامين با در نظرگرفتن سيستم متفاوت سفارش دهي مي باشد و اهداف فرعي شامل تحليل رفتار مسئله با در نظر گرفتن برخي پارامترهاي حساس در پيكر بندي مسئله و بررسي كارايي مدل ارائه شده در حالات مختلف مسئله مي باشد. تحقيق حاضر جزء تحقيقات نظري بوده و بر پايه مطالعات كتابخانه‌اي مي‌باشد، بدين ترتيب كه پس از مدل‌سازي كمي مسئله تحقيق بر پايه تعدادي از مفروضات، براي حل مسئله تحقيق از نرم‌افزارهاي حل دقيق نظير گمز استفاده مي‌شود. درنهايت به‌منظور اعتبار سنجي مدل ارائه‌شده از آزمايش‌هاي محاسباتي و حل تعدادي از مسائل نمونه بهره‌گيري مي‌شود. روش مورداستفاده در گردآوري اطلاعات اين تحقيق نيز روش كتابخانه‌اي است. ادبيات و پيشينه مسأله تشكيل سلولي پويا نشان مي دهد كه تاكنون حل مسأله تشكيل سلولي پويا با در نظر گرفتن بهره برداري نيروي كار بصورت غيرقطعي مد نظر قرار نگرفته است. نوآوري هاي اين تحقيق را مي توان در تركيب مساله زمانبندي توليد و حمل و نقل در حالت توليد بدون وقفه در محيط توليد ( زمان انتظار ماشين الات صفر است) در نظر گرفت. يكي از فرضيات اساسي در مدل هاي بهينه سازي در تحقيقات اشاره شده، قطعي در نظر گرفتن ميزان منابع و هزينه هاي مربوط به آن است. در حاليكه مقادير بسياري از اين پارامترها در شرايط واقعي غيرقطعي مي باشند و بجاي يك مقدار دقيق، بازه اي از مقادير را به خود اختصاص مي دهند. بدين ترتيب امكان دارد به علت عدم قطعيت داده ها، جواب بهينه حاصل از مدل هاي موجه نباشد. در اين مقاله، بهينه سازي پايدار(استوار) مدل رياضي دو هدفه در يك مسأله تشكيل سلولي پويا با در نظر گرفتن بهره برداري نيروي كار با داده هاي غير قطعي ارائه شده است. بهينه سازي پايدار(استوار) رويكردي است كه در سالهاي اخير براي مقابله با عدم قطعيت داده ها معرفي شده است. اين رويكرد به دنبال جواب هاي نزديك به بهينه اي است كه با احتمال بالايي موجه باشند. به عبارت ديگر با كمي صرف نظر كردن از تابع هدف، موجه بودن جواب بدست آمده را تضمين ميكند.